Íslenzk tunga - 01.01.1965, Qupperneq 122

120
RITFREGNIR
les eiga (á; átti; átt); bls. 65: lcapituli, les kapítuli. Þá er það líklegast prent-
villa á bls. 31, að lýsingarháttur þátíðar af setja er hafður í kk., settr, en ekki
í hk., sett. Loks hefir misritazt sjau tigr fyrir sjau tigir hæði undir sjau og tigr
(hls. 67 og 68).
Þegar á allt er litið, er þessi hók vel og kunnáttusamlega gerð, og ég á bágt
með að trúa öðru en hún komi að góðum notum. I formála gefur höf. í skyn,
að þetta verði e. t. v. fyrsti áfangi í nýrri fullkominni kennslubók í íslenzku
með textum frá öllum tímahilum íslenzkra hókmennta, allt frá fornmáli til nú-
tímamáls, rækilegri málfræði og orðasafni. Gjarnan mætti höf. verða að þeirri
ósk að færast meira í fang á þessu sviði, því að honum virðist láta vel að skrifa
kennslubók.
BALDUR J ÓNSSON
OrSabólc Háskóla íslanils,
Rcykjavík.
Sigfús Blöndal. Islandslc-danslc ordbog. Supplement. Islenzlc-
dönsk orSabók. ViSbœtir. Ritstjórar: Halldóh Halldórsson og
Jakob Benediktsson. Samverkamenn: Árni Böðvarsson og
Ehik Súndf.rholm. Utgefandi: íslenzk-danskur orðabókarsjóð-
ur. Reykjavík. Prentsmiðjan Leiftur h.f. 1963. xi -f- 200 bls.
Á árunum 1920 til 1924 kom út orðabók um íslenzkt nútíðarmál, sem oftast
lí- er kennd við aðalhöfund hennar, Sigfús Blöndal bókavörð, og nefnd orða-
bók Blöndals eða Blöndalsorðahók,1 enda þótt margir hafi þar lagt hönd á
plóginn. Við, sem vorum ekki komin til vits og ára ttm þetta leyti, getum tæp-
lega gert okkur grein fyrir því, hvers virði það var öllttm þeim, sem áhuga
hiifðtt á íslenzkri tungu og bókmenntum, að fá hér aðgang að orðahók um fs-
lenzkt nútíðarmál. Fyrir þennan tíma voru til ágætar orðabækur ttm ísl. forn-
mál, en vissulega var mikill hluti orðaforðans hinn sami á öllttm öldum. Þá var
til frá 18. öld orðabók sr. Björns Ilalldórssonar í Sauðlatiksdal, er út kom 1814.
Er í henni allmikið af almennu máli frá þeim tíma. Þá samdi Jón Þorkelsson
rektor orðasöfn á síðari hluta 19. aldar: Supplement til islandske Ordböger. Er
í söfnum hans mikið úr nýlegu máli þess tíma, en vitanlega vantar þar í fjöl-
margt úr talmáli. Utkoma Bl. var þess vegna merkur viðhttrður og þeim mikil
stoð, er rannsaka vildtt íslenzka tungu.
Auk þess sem Sigfús Blöndal og samverkamenn hans studdust við eldri
prentaðar orðahækur, drógu þeir fram í dagsljósið mikið af orðum úr óprent-
ttðum orðasöfnum. Urðu þeim þar drýgst safn Hallgríms Schevings yfirkennara,
1 Hér á eftir skammstafað BI,