Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1947, Qupperneq 110

92
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
lega fjörutíu manna söngsveit, Karlakór
Reykjavíkur. Á söngför sinni um megin-
land NorSur-Ameríku hélt kórinn alls 56
hljómleika, fyrir 96.500 áheyrendum, og
telst þannig til aS 1720 manns hafi aS
meSaitali sótt hvern hljómleik. Fimm
þessara hljómleika voru haldnir á slóS-
um Vestur-íslendinga, þrír í Dakota, og
tveir hér í Winnipeg. Deildin “Báran” á
Mountain, stóS fyrir samsæti á GarSar,
og hljómleikum í Cavalier. Hér í Winni-
peg stóð stjórnarnefndin fyrir viðtökun-
um; var sérstök móttökunefnd kosin,
mynduS af þeim Árna G. Eggertson,
K. C., séra Philip Pétursson, Gretti L.
Jóhannson, GuSmanni Levy, forseta, og
auk þess af tveim mönnum frá Karlakór
íslendinga í Winnipeg, þeim Steindór
Jakobssyni, og Halldóri Swan. Tókst
koma kórsins hið besta. — Vara-fé-
hirSir félagsins, séra Egill H. Fáfnis á
Mountain, talaði fyrir félagsins hönd á
samsætum á GarSar og Fargo, og ef til
vill víSar, en í veislu, sem flokknum var
haldin hér aS skilnaSi var fararstjóra
hans afhent skrautritaS ávarp frá félag-
inu. Hefir þaS, og frásögn um komu
kórsins aS öSru leyti birst í vikublöSum
vorum og vlsast til þess þar. Vert er þess
þó aS geta hér, sem er almannarómur, aS
framkoma kórsins varS íslandi og ís-
lensku þjóðinni beggja megin hafsins til
hins mesta sóma. Hljómurinn af söng
þessara manna ómar I sálum þúsund-
anna mörgu, sem á þá hlustuSu, en þó
hvergi eins skært og innilega, eins og í
hugum landa þeirra á dreifingunni
miklu.
En menn hafa ekki aSeins komiS vest-
ur um haf, frá íslandi, heldur hafa
margir á meSal vor fariS austur þangaS,
og sumir dvaliS þar langvistum. Er oss
kunnugt um þessa: Árna Helgason, ræSis-
mann I Chicago; Sigurð Sigurdsson,
kaupmann frá Calgary og frú Sigríði
Benónýs frá Berkeley, California Gunn-
laug Björnsson, skrautmunasala frá
Chicago, George Ostlund, fulltrúa og
Maríu Markan, konu hans, dr. Helga P.
Briem, ræSismann Islands I New York og
frú og dóttur, og Birgir Halldórsson
söngvara, sem nú dvelur á íslandi. Flest
af þessu fólki mun hafa veriS I prívat
erindagjörSum, eSa blátt áfram aS
skemta sér.
En einstæð I sinni röS var íslandsför
þeirra ritstjóranna, hér 1 Winnipeg, og
ræSismanns íslands, ásamt konum þeirra.
þessu fólki var sem kunnugt er boSiS af
ríkisstjórn íslands og ÞjóSræknisfélagínu
þar, að sækja ísland heim á s.l. sumri.
BoSsgestirnir komu til Islands aS áliSnu
sumri. voru viðtökurnar þar frábærilega
vingjarnlegar og höfðinglegar, og ferSin
I heild sinni ógleymanleg. Grettir ræSis-
maSur hafSi meS höndum ávarp til tsl.
þjóðarinnar frá félagi voru, sem hann
flutti þar; einnig leysti hann af hendi
ýms önnur þýSingarmikil erindi fyrir fé-
lagið. BáSir ritstjóiarnir hafa ritað um
ferðina í blöSin, og alt þetta fólk hefir
margvislegri fræSslu aS miðla um land
og þjóS. Hyggjum vér gott til þeirrar
kynningarstarfsemi, sem þessir heiSurs-
gestir íslands munu vinna á meSal vor,
og er hún þegar farin aS bera nokkurn
árangur.
Undir samvinnumál viS ísland heyrir
einnig bréf, sem Grettir ræSismanni
barst nýlega frá Jóni Emil GuSjónssyni,
fyrir hönd Bókaútgáfu MenningarsjóSs og
ÞjóSvinafélagsins. Er Vestur-íslendingum
meS bréfi þessu boSinn 20 prós. afsláttur
á öllum bókum þessara útgáfufyrirtækja,
sem ekki eru áSur uppseldar, og einnig
vilyrSi fyrir flutningi bókasendinga, end-
urgjaldslaust vestur um haf. Ber aS
þakka þannig auðsýndan hlýhug frá
hálfu útgefenda þeirra, sem hér um
ræðir.
ÁstæSa er einnig til aS víkja I þessu
sambandi aS bréfaskiftum sem fariS hafa
á milli dr. Beck’s annarsvegar, og Menta-
málaráSs íslands og ÞjóSvinafélagsinS
hinsvegar, varSandi söfnun sögugagna °&
þjóSlegs fróðleiks vestan hafs. Er þessum
málsaSilum á íslandi áhugamál að bjarga
frá glötun sendibréfasöfnum frá settland
inu, og öðrum skrifuSum fróðleik, sem
kynni að geymast I fórum manna hér. Vill
forseti minna á, að I þessu máli er sérstök
milliþinganefnd starfandi frá ári til árs,
og ættu menn að ná sambandi viS þá sem
þá nefnd skipa, ef þeir vita um eitthvaö
af þessu tagi, sem menn kynnu aS vilja
láta af hendi.
Þá er ekld aS ófyrirsynju aS minnast á
þaS, aS enn hefir enginn Vestur-íslending
ur notaS hiS glæsilega tækifæri, sem Há
skóli Islands hefir boSiS, og enn stendul
um styrk til dvalar og náms á íslandi fy>ir
námsmann eSa mær héSan aS vestan. UpP
haflega var styrkurinn eingöngu bundinu
við fyrirhugað norrænunám viS Hásk
ann, en nú mun kostur á að fá Þalj
ákvæSi rýmkuS svo fleiri námsgreinar ge
komist aS, ef ÞjóSræknisfélagiS og Vestur
íslendingar óska þess.