Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2003, Blaðsíða 302

gashiturum) mætti framlengja kaffihúsa- og veitingastaðarými alla leið yfir götuna út að
hafnarbakkanum á góðviðrisdögum og jafnvel langt fram á haust.
Niðurstaða; hugleiðing um verkefnið
Þegar horft er til baka og verkefnið rýnt eftir að því var formlega lokið síðastliðið sumar
koma margar athugasemdir upp í hugann. Vissulega er hér um að ræða nokkuð róttækar
breytingar á jaðri hafnar og borgar sem síðan hafa í för með sér skipulagsbreytingar hafn-
arinnar allrar. En ekki má gleyma því að miðborg Reykjavíkur og landsins alls liggur að
þessari höfn. Höfnina ætti að mínu mati að líta á sem hluta af miðbæjarsvæðinu, hana
ætti í raun að kalla miðborgarhöfn þar sem mannlíf ekki síður en sjávarútvegur, þjónusta
og iðnaður getur þrifist. En til að slíkt sé mögulegt tel ég að nauðsynlegt sé að taka á
ástandinu milli miðborgar og hafnar. Þar er fyrst og fremst um að ræða hina stóru og
miklu gatnatengingu sem slítur svæðin tvö í sundur og gerir að miklu leyti út um þá
einingu sem skapast gæti þarna á milli. Það er nefnilega mitt álit að þó að tvöföldun (og
jafnvel þreföldun) Mýrargötu- Geirsgötu leysi vissulega mögulegan framtíðar-umferðar-
vanda þá heftir slíkt einnig vaxta- og þróunarmöguleika miðborgarinnar sem nútíma
borgarumhverfis.
A svipuðum nótum mætti segja að skrítið sé að sökkva dýrmætu byggingarlandi, sem
áður hefur verið byggt af manna höndum, í stað þess að nýta það til framtíðaruppbygg-
ingar svæðisins. Það er vissulega rétt að mögulega væru aðrar leiðir færar í tengingu
hafnar og miðborgar sem tækju mið af slíkri uppbyggingu en helsti kostur tillögu
minnar, held ég, er sá að hún notar það borgarmynstur sem orðið hefur til vegna náttúru-
legra aðstæðna og dregur þannig fram einkenni miðborgarmynstursins og styrkir
heildarmynd þess.
En hvort sem slík gjörbreyting á jaðri miðborgarinnar og þeim viðmiðum sem ríkjandi
eru varðandi verðmæti lands og þyggðarmynsturs er nauðsynleg eða ekki, þá er víst að
eitthvað þarf að gera. Eitt er það að höfnin haldi áfram að vera sjávarútvegs- og þjónustu-
höfn og eflist sem slík án þess að miðborgin komi þar nærri. Þá þarf ekki að hugsa frekar
um hindranirnar þar á milli, þær yrðu þvert á móti þarfaþing og myndu sjá um að halda
þessum tveimur hlutum borgarinnar, höfninni og miðborginni, aðskildum. Það er hins
vegar allt annað mál hvort slíkt sé æskileg framtíðarþróun miðborgarinnar og spurning
hvort ekki sé eitthvað annað og meira sem bíði hennar á komandi árum. Lítil þjóð eins og
okkar þarf sterka, heillandi miðborg sem á engan sinn líka, jafnt til ánægju og yndisauka
fyrir íbúana, sem og gesta sem sækja hana heim.
Heimildir
[1 ] Aðalskipulag Reykjavíkur 2001-2024. Skipulags- og byggingarsvið Reykjavíkur (2002), www.skipbygg.is
[2] Hugmyndasamkeppni um skipulag hafnarsvæðis miðborgar, Niðurstöður dómnefndar (Janúar 2002). Reykjavíkurborg,
nefnd um byggingu tónlistarhúss, ráðstefnumiðstöðvar og hótels.
[3] Skýrsla um framtíðarnotkun og framtíðarsýn fyrir Austurhöfn. Ágúst Ágústsson, Jón A. Ingólfsson og Vignir Albertsson,
mars 2001. Austurhöfn. VSÓ Ráðgjöf ehf, október 1999. Gamla höfnin. Forsögn að skipulagi. VSÓ Ráðgjöf ehf. og PWC,
september 1998. Reykjavíkurhöfn - Faxaskáli - Þróun og uppbygging. VSÓ Ráðgjöf 1998. Gamla höfnin og Sundahöfn.
Steinunn Elva Gunnarsdóttir, september 1998. Stefnumótun Reykjavíkurhafnar. Reykjavíkurhöfn,apríl 1997.
[4] Samantekt um umferðarmál Imiðborg Reykjavlkur. Línuhönnun ehf. og Borgarverkfræðingurinn í Reykjavík, mars 2000.
2 9 8
Arbók VFÍ/TFÍ 2003