Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2003, Qupperneq 305

Aðdragandi verksins og fjárhagsrammi þess
Akvörðun um gerð ferjuhafnar á Seyðisfirði fyrir nýja Norrænu var staðfest formlega
þann 18. desember 2001 með undirritun samkomulags milli hafnarmálaráðs
Seyðisfjarðar og ríkissjóðs Islands um þátttöku ríkissjóðs í fjármögnun á mannvirkja-
gerðinni. Aður hafði verið gert samkomulag milli hafnarmálaráðs Seyðisfjarðar og
útgerðarfélags ferjunnar, P/F Smyril Line í Færeyjum, sem tryggir vikulega viðkomu ferj-
unnar á Seyðisfirði mánuðina maí til september næstu árin og þar með tekjur til hafnar-
innar. í aðdraganda þessa samkomulags, í júlí 2001, gerði Siglingastofnun Islands frum-
áætlun um kostnað vegna verksins er nam 611 millj. kr. og varð hún fjárhagsrammi þess.
Samráðsnefnd um nýtt ferjulægi á Seyðisfirði
Hinn 3. janúar 2002 skipaði samgönguráðherra Gísla Viggósson forstöðumann hafnar-
sviðs Siglingastofnunar til að gegna formennsku í vinnuhópi er hefði það verkefni að
vinna að uppbyggingu ferjulægis á Seyðisfirði í samræmi við það samkomulag milli rík-
isins og hafnarmálaráðs Seyðisfjarðar sem getið er hér að framan. Varð þessi samráðs-
nefnd samskiptavettvangur þeirra aðila sem hlut áttu að framkvæmdunum, þ.e. Sigl-
ingastofnunar, Seyðisfjarðarbæjar og Vegagerðarinnar auk þeirra verktaka sem að mann-
virkjunum unnu. Auk Gísla sátu í samráðsnefndinni: Adolf Guðmundsson, þáverandi
formaður hafnarmálaráðs Seyðisfjarðar, sem fulltrúi Seyðisfjarðarhafnar, Sveinn
Sveinsson deildarstjóri sem fulltrúi Vegagerðarinnar þegar fundað var á Seyðisfirði en
Einar Hafliðason, forstöðumaður brúardeildar Vegagerðarinnar, mætti fyrir hennar hönd
þegar fundað var í Reykjavík. Ritari nefndarinnar var Kristján Helgason, deildarstjóri á
Siglingastofnun, sem jafnframt var fulltrúi verkkaupa.
Haldnir voru 19 fundir í samráðsnefndinni og ýmsir aðilar sem tengdust framkvæmd-
unum sátu þá með nefndarmönnum.
Mannvirkin
í meginatriðum fólst mannvirkjagerðin í því að byggja eftirtalin mannvirki, en gerð og
eiginleikar hinnar nýju ferju réðu eðlilega mestu um gerð hafnarmannvirkisins og tengdra
mannvirkja. Þar sem mannvirkin verða mest nýtt af einu skipi var mikils um vert að
kostnaður við þau yrði eins lítill og hægt var að komast af með. í því skyni var m.a. grip-
ið til þess ráðs að hafa ekjubrú í stað þess að hafa landganginn færanlegan eins og yfir-
leitt er tíðkað. Fyrir vikið varð kostnaður við ekjubrúna til muna lægri en ella hefði orðið,
en ekki verður hægt að nýta þennan hluta mannvirkisins án breytinga, fyrir önnur skip
en núverandi Norrænu eða þau sem eru henni mjög áþekk.
Hafnarkantur
Viðlegukantur er 170 m langur auk 34 m kants við ekjubrú og eru til viðbótar alls um 25
m gaflar á hvorum enda. Heildarlengd hafnarkants er því 254 m. Hæð er 3,7 m yfir
sjávarmáli og dýpi við þil er 10 m. Lengd þilplatna er 17,5 m og rekstrardýpi niður fyrir
dýpkun er 4 m. í stálþilið fóru: 202 þilplötur, 98 stög í akkerisplötur, alls 645 tonn. Magn
steinsteypu var 225 m3 í kant og 212 m3 í akkerisplötur.
Hafnarsvæði
Steinsteyptur hluti hafnarþekju er 3.500 m2 og í hann fóru um 700 m3 af steinsteypu.
Malbikaður hluti hafnarþekju er um 5.500 m2. Girðing um hafnarsvæðið er 210 m að
lengd og færanlegar girðingar eru 200 m.
Tækni- og vísindagreinar
3 0 1