Læknablaðið : fylgirit - 01.07.1978, Blaðsíða 91

Læknablaðið : fylgirit - 01.07.1978, Blaðsíða 91
Analgesics. It appears that a drug must have anti- inflammatory properties before it can relieve pain in rheumatoid arthritis. Both pentazocine (Nuki et al,' 1973) and paracetamol (Lee et al, 1975 Lee et al, 1976) have been shown to be no more effective than placebo, even when given with an anti-inflammatory drug (Nuki et al, 1973, Lee et al, 1976). Approximately 40 per cent of our patients are prescribed paracetamol by their family doctor (Lee et al, 1974b) thus costing the British Health Service undue expense. Despite our efforts to indicate to our family practitioner colleagues there has been no diminution of the amount of paracetamol prescribed. Non-steroidal anti-inflammatory drugs other than aspirin. There are now a large number of such drugs available, and their principal pharmacological properties are summarised in Table I. Phenylbutazone and oxyphen- butazone, one of its two metabolites, have been used since the early fifties. Their potential list of side effects is breath taking, but of particular importance is bone marrow depression. Agranulocytosis and thrombocytopenia occur especially in younger people, and aplastic anaemia in elderly females (Inman, 1977). There is no doubt that these drugs are extremely useful and effective, but risk of bone marrow depression - albeit slight (1 in 80.000 prescriptions) - indicates that they should only be used after less toxic preparations have been tried. We no longer use these drugs to treat acute gout, since bone marrow depression occurs in 5 per cent of patients who have received treatment for less than one week (Fowler, 1972). There seems little to choose between phenylbutazone and oxyphenbutazone in terms of clinical efflcacy or toxic manifestations. The fenemates were introduced also in the 1950s. They are anthranilic acid derivatives, and the most popular one in the United Kingdom is mefenamic acid. Parke Davis, the maker of mefenamic acid claims that it is only a "weak analgesic", but trials we have recently done (Lee et al, 1976, Mavrikakis et al 1977) indicate that it is as potent as indomethacin and other non-steroidal drugs. Family doctors in Glasgow clearly have been influenced by adverts, for they only consider it a "weak analgesic" (Lee et al, 1974b). Side effects of the fenemates are relatively common, but most are mild. Dyspepsia is the more frequent complica- tion, and diarrhoea a close second. Rashes have been reported but clear on discontinuing therapy. Leucopenia, thrombocytopaenia and Coombs-positive haemolytic anaemia have also been described. Perhaps mefanamic acid has been somewhat underestimated and should be used more. Indomethacin is an indole derivative and continues to be a popular prescription of patients with rheumatoid arthritis, despite a high incidence of dyspepsia and cerebral symptoms. The drug has been accused of causing peptic ulceration, but a direct causal relationship has yet to be established. It is of interest that when probenecid is given with indomethacin much higher blood concentrations of the latter drug are found (Brooks et al, 1974). It is common for family doctors to prescribe two or even more non-steroidal anti-inflammatory drugs at the sametime, but the studies of Brooks at al (1975) have clearly shown that when indomethacin and aspirin are prescribed together their combined effect is no greater than either alone. There are now several propionic acid derivatives being used as non-steroidal anti-inflammatory analgesics. Ibuprofen was introduced in the 1960s by Boots Drug Company, and this has proved very popular. It is remarkably free from side effects, but it is not quite as potent as indomethacin (Deodhar et al, 1973). Flurbiprofen will shortly be released in the United Kingdom, and in our experience it promises to be more effective than ibuprofen (Lee et al, 1976). Naproxen was introduced in the 1970s by Syntex. It has the benefit that it only requires twice daily oral administration. Side effects are mild, but a few patients have been reported to have developed gastro- intestinal haemorrhage. Ketoprofen (May and Baker) is similar to ibuprofen in its effect and low incidence of side effects (Lee et al 1976). Fenoprofen has been 89
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.