Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.06.1931, Side 34

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.06.1931, Side 34
224 SkrautVasinn. [Stefnir út ráð, sem rífur þá slæðu frá. Ækiljið þér?“ „Nei, herra, ekki almenni- lega“. „Jæja, nú skuluð þér sjá, við hvað eg á. Eins og sakir standa, misbýður þessi skólastjóri Sip- pey, af því að hann álítur, að hann sé blindfullur af auðmýkt fyrir sér æðri mönnum. Ár eru liðin síðan, og nú rakar Sippey sig á hverjum degi og er rit- stjóri, en þó getur hann aldrei .gleymt, að þessi karlhjassi veitti honum sex vel útilátin vandar- högg. Afleiðingin er vitanlega .sjúkleg undirgefni. Eina ráðið -við þessu er að láta Sippey sjá karlgarminn í einhverju hlægi- legu ástandi. Þá mun slæðan falla frá augum hans. Þetta sjá- ið þjer sjálfur, Jeeves. Hugsið yður sjálfan yður. Án efa eigið Þér fjölda vina og kunningja, er líta upp til yðar og dást að yð- ur. En segjum nú, að þér, alveg dauðadrukkinn, dönsuðuð á nátt- klæðunum í Piccadilly Cirkus?“ „Það virðist nokkuð fjarlægt, herra?“ „Já, en segjum nú svo. Myndi slæðan þá ekki falla frá augum Jieirra? “ „Jú-ú, herra“. „Tökum nú annað dæmi. Mun- ið þér eftir því, þegar hún Agata frænka mín kærði stúlkuna á franska gistihúsinu fyrir það að hafa stolið perlufestinni, sem fannst svo í skúffunni hennar?“ „Já, herra“. „Þá leit hún út eins og rauð- kálshöfuð, já, eins og verðlauna- kálhöfuð“. „Séð hefi eg ungfrú Spencer fegurri en þá, herra“. „Því get eg trúað, en fylgstu nú með mér eins og tígrisdýr. Þegar eg sá Agötu frænku 1 slíkri niðurlægingu, þegar eg sá hana verða fjólubláa í framan og vera kastað út í skamma- skotið á fljúgandi frönsku, af eiganda gistihússins, ýstrubelg með barta, þá féll slæðan frá augum mínum, og það án þess að eg deplaði þeim. í fyrsta skifti á æfi minni missti eg þá virðingu, sem þessi kvenvera hafði látið mig bera fyrir sér frá bernsku. Raunar kom hún nú aftur, það verð eg að játa; en þegar eg sá Agötu, svona á sig komna — allt öðruvísi en eg lengi hafði séð hana, sem sé ekki eins og gráð- uga hýenu, heldur eins og sma- barn, sem hefir bía.ð á sig, Þa hefði eg getað sagt henni mein- ingu mína, án þess að draga nokkuð undan. Hinsvegar bann-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.
https://timarit.is/publication/1024

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.