Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.06.1931, Side 50

:240
inu í Kaupmannahöfn, og sendi-
mannsstöðunni við Miðjarðarhaf.
Þeir voru kallaðir öllum óvirð-
ingarheitum, svo sem „tildur-
herra“, „Spánarlegáti" o. s. frv.
Tryggvi Þórhallsson sagði af
móði miklum á þingi: „Hvenær
kemur sú stjórn, sem þorir að
losa landið við þessa alóþörfu
tildurherra?"
Þessi sami maður er nú búinn
að vera sjálfur forsætisráðherra
•og utanríkisráðherra rétt að
segja heilt kjörtímabil. Hann
.getur því sjálfur svarað sinni eig-
in spurningu.
Undir þessum sama lið má
nefna „litla utanríkisráðherr-
ann“. Jón Magnússon hafði ráð-
ið sér til aðstoðar lögfræðing,
sem sérstaklega hafði kynnt sér
meðferð utanríkismála. Þetta
virtist vera sæmilega sjálfsögð
ráðstöfun. En það voru meiri ó-
sköpin, sem á gengu út af þess-
um hégóma, og hafa kjósendur
Framsóknar víst ekki verið í
vafa um, að hér yrði sparaður
■ninn liðurinn, ef flokkurinn sigr-
■aði. Hann sigraði líka, en nú-
verandi forsætisráðherra, sem
hæst hafði haft, réði sér bara
strax annan „utanríkisráðherra"
og hefir hann enn. Sá er eini
munurinn, að þessi nýi „utanrík-
[Stefnir
isráðherra" mun hreint ekki vera
svo „lítiH“!
Þá vil eg svo minnast atviks
eins á þingi. Tryggvi Þórhalls-
son stóð við stól sinn (forsætis-
ráðherrastólinn) og æpti, svo að
glumdi í salnum: „Sko! sko!
Hérna er það! Hér er það skrif-
að!“ Það var hin svokallaða
„veðsetning“ tollteknanna fyrir
enska láninu 1921. Ef allar sví-
virðingarnar í Tímanum og Al-
þingistíðindunum út af ’þessu
máli, væri komnar í eina bók,
þá myndi sú bók verða stór, og
hún myndi segja æði ákveðið:
„Þetta hefir Framsóknarstjórnin
lofað að láta ekki koma fyrir
sig! Og komi það fyrir hana, þá
er áreiðanlegt, að engu hennar
orði er treystandi".
Hér verður ekki skrifað um
þetta mál. Það hefir verið marg-
sinnis sýnt og sannað, að hér
var ekki um veðsetning að ræða.
En það kemur ekki því við, se*i
hér er verið að ræða um. 1 þessu
sambandi er það aðalatriðið, að
Framsóknarmenn þóttust al-
sannfærðir um, að hér væri
háskaleg landráðaákvæði á ferð.
Út frá þeim forsendum verður
svo að dæma orðheldni og sam-
vizkusemi þessara manna, þegar
þeir nú í vetur binda, ekki toll*
Stjórnarfarið.