Tímarit Máls og menningar - 01.05.1948, Side 56

46
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Málverkin rísa
í röSulsins slóð,
roðinn er skœrari
en hjartans blóð.
Dalurinn allur
sem œvintýr,
allt, sem ég þrái,
í vorinu býr.
Eg geng upp með ánni,
í ómœlishaf
elfan mín rennur
og berst þar í kaf.
Eins myndanna fjöld,
sem ég fann þessa nótt,
fór burtu með straumnum
sporlaust og hljótt.
I>ó finnst mér stundum,
að eftir sé eitt
innst í sál minni,
viðkvœmt og heitt,
]>að er minning hins liðna
í merlandi hjúp,
mátlug og heillandi,
sönn og djúp.