Tímarit Máls og menningar - 01.05.1948, Qupperneq 67

HIROSHIMA
57
schivellung in der linken Unterschenkelgegend ..og segir þar,
að hún sé kvensjúklingur af meðalstærð í góðu holdafari, að hún
sé með opið beinbrot á vinstri sköflung og bólginn fót, að hörundið
og sjáanlegar slímhúðir séu flekkótt af petechiae, sem eru blæð-
ingaflekkir á stærð við hrísgrjón eða jafnvel Iraun, og enn fremur,
að höfuð, augu, háls. lungu og hjarta virðist vera eðlileg, og loks,
að hún sé með hita. Hann hefði viljað fella saman brotin og setja
fótinn í gips, en allt gips var löngu búið, svo að hann varð að láta
nægja að leggja hana þarna á dýnuna og gefa fyrirmæli um að hún
fengi aspírín við hitanum, þrúgusykursupplausn dælt í æð og lyfja-
gersinntökur vegna vaneldis (sem hann hafði ekki getið um á
spjaldinu af því að allir þjáðust af því). Hjá henni sást aðeins eitt
af hinum undarlegu sjúkdómseinkennum, sem voru farin að koma
í ljós hjá svo mörgum sjúklinga hans — blæðingarnar.
Dr. Fu.iii var enn eltur af ólániuu, og aflur var það i sambandi við
fljótin. Hann bjó nú í sumarbústað herra Okuma í Fukawa. Bú-
staður þessi var byggður utan í brattan bakka Ota-fljótsins. Hér
virtust meiðsli hans fara batnandi, og hann var jafnvel farinn að
stunda sjúklinga meðal flóttafólks, sem kom til hans úr nágrenninu.
Lyfjum hafði hann getað náð í forðabúri í einu úthverfanna. Á
nokkrum sjúklingum sínum tók hann eftir kynlegum einkennum,
sem komu í ljós á þriðju og fjórðu viku, en hann var varla fær um
að sinna öðru en meiðslum og brunasárum. Snemma í september
fór áð rigna mikið og án afláts. Áin óx. Þann 17. september kom
steypiregn og hvirfilvindur þar á ofan og vatnið steig hærra og
hærra upp eftir bakkanum. Herra Okuma og dr. Fujii urðu skelk-
aðir og klöngruðust upp fjallið heim að bóndabæ, sem þar var.
(Niðri i Hiroshima tók flóðið við af sprengingunni — svipti burt
brúm, sem ófallnar voru, flæddi yfir göturnar og gróf undan grunn-
um húsa, sem enn stóðu — og tíu mílum vestar, þar sem hópur
sérfræðinga vann að rannsóknum á þessum síðari kvillum sjúkl-
inganna, valt Ono herspitalinn allt í einu niður fagra, skógi þakta
fjallshlíðina niður í vatnið fyrir neðan og með honum fórust flest-
allir sérfræðingarnir ásamt sjúklingunum með hina dularfullu
kvilla.) Þegar veðrinu slotaði, fóru þeir dr. Fujii og herra Okuma