Tímarit Máls og menningar - 01.05.1948, Qupperneq 76

66
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
borgina. Skipulagsráðstefnan var því í vandræðum. þar eð hún gat
ekki gert sér ljóst, hverja sérstaka þýðingu Hiroshima gæti haft,
og sneri sér því að frekar ónákvæmum áætlunum um ýmsar menn-
ingarframkvæmdir og gatnagerð. Hún lét gera uppdrætti af afar
breiðum götum og var alvarlega að hugsa um að varðveita hið
hálfhrunda vísinda- og iðnaðarsafn að verulegu Ieyti í því ásig-
komulagi, er það nú var, sem minnisvarða um sprenginguna, og
kalla það síðan Stofnun alþjóðlegrar vináttu. Hagfræðingar söfn-
uðu öllum mögulegum upplýsingum um afleiðingar sprengingar-
innar. Þeir skýrðu frá því, að 78150 manns hefði farizt, 13983 væri
saknað og 37425 hefðu særzt. Enginn af stjórnendum borgarinnar
lét sér til hugar koma, að tölur þessar væru nákvæmar — þó að
Bandaríkjamenn viðurkenndu þær — og eftir því sem mánuðirnir
liðu og fleiri og fleiri hundruð lika voru grafin upp úr rústunum,
og þegar tala öskukrukknanna í Zempoji musterinu í Koi, sem eng-
inn gerði tilkall til, komst upp í þúsundir, fóru hagfræðingarnir
að segja, að að minnsta kosti hundrað þúsund manns hefðu látið
lífið við sprenginguna. Af því að fjöldi fólks hafði dáið af ýmsum
orsökum, var ómögulegt að áætla af nokkurri nákvæmni, hve marg-
ir hefðu látizt af hverri orsök, en hagfræðingarnir gerðu ráð fyrir,
að um tuttugu og fimm af hundraði hefðu dáið af bruna beint frá
sprengjunni, um fimmtíu af hundraði af öðrum áverkum, og um
tuttugu af hundraði af afleiðingum geislunaráhrifa. Tölur hagfræð-
inganna um eignaskemmdir voru áreiðanlegri: Sextíu og tvö þús-
und af níutíu þúsund byggingum eyðilagðar, og sex þúsund að auki
svo mikið skemmdar, að ekki tók því að gera við þær. 1 miðbiki
bæjarins fundu þeir aðeins fimm nýtizku byggingar, sem nothæfar
voru án raeiri háttar viðgerða. Þessi lága tala var engan veginn
afleiðing ótrausts byggingarlags Japana, því að það er staðreynd,
að eftir jarðskjálftann 1923 hafa byggingareglur Japana krafizl
þess, að burðarþol þaks hverrar stórrar byggingar sé minnst sjötíu
pund á ferfetið, þar sem amerískar reglur gera vfirleitt ekki ráð
fyrir nema fjörutíu punda burðarþoli.
Vísindamenn flykktust inn í borgina. Sumir þeirra reiknuðu út
aflið, sem þurfti til þess að færa til granítlegsteina í kirkjugörðun-
um, til þess að velta um koll tuttugu og tveimur af fjörutíu og sjö