Tímarit Máls og menningar - 01.03.1952, Qupperneq 13

RITSTJ ÓRNARGREIN
3
liendur hverjum félagsmanni er gerð nánari grein fyrir útgáf-
unni og skýrt frá bókunum sem út verða gefnar og menn geta
valið um.
Á þessum dýrtíðardögum kostar útgáfa á níu bókum stórfé,
og þær verða allar að vera til í einu og fara í prentun samtím-
is. Pappír í þær verður að tryggja fyrirfram og handrit öll að
vera í hendi útgefanda. Mál og menning hefur aldrei haft neinn
sjóð nema traustið á félagsmenn. Og enn fer félagið af stað í
trú á menningarvilja almennings. Verður óhjákvœmilegt að
menn greiði hluta af bókaverðinu um leið og menn gerast kaup-
endur og velja sér bœkurnar, eða minnst 50 kr. fyrirfram.
Á sama hátt og þegar bókmenntafélagið Mál og menning var
stofnað fer enn allt eftir því hve mikill áskrifendafjöldi fæst
að liinni nýju útgáfu. Hið lága verð sem enn er boðið fœr því
aðeins staðizt að eitt til tvö þúsund kaupendur fáist að hverjum
bókaflokki. Ekki er að efast um að þessi aukna starfsemi Máls
og menningar hlýtur að draga að sér nýja menn í félagið. Og
ef allur þorri félagsmanna sæi sér fœrt að bœta við sig minnst
einum flokki væri félagið í heild komið á nýjan starfsgrundvöll
sem tryggja mundi margbreyttari útgáfu framvegis og gera
Máli og menningu fœrt að bjóða mönnum eigi aðeins níu bæk-
ur heldur fleiri um að velja árlega. Þar með getur starfsemin
komizt í það liorf sem hefur ætíð verið æskilegast að þeir sem
áhuga liafa t. d. á frœðibókum velja sér þær, aðrir skáldsögur,
þriðji liópurinn Ijóðmæli osfrv. Þá hafa fyrst skapazt skilyrði
til að félagsmenn eignist bókasafn hver í sinni áhugagrein.
Komist traustur grundvöllur undir liina nýju útgáfu með nógu
almennri þátttöku getur Mál og menning sinnt æ betur óskum
félagsmanna um fjölbreytt bókaval og stóraukið starfsemi sína
og unnið menntun þjóðarinnar meira gagn.
íslendingar hafa aldrei verið svo fátœkir að þeir hafi neitað