Tímarit Máls og menningar - 01.03.1952, Qupperneq 108

98
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
geta stytt meðalævi Indverjans síðustu hálfa öld yfirráða sinna úr 30 árum í 23. Þeir
skildu við Indland sem frumstætt bændaland, 25 milljónir jarðnæðislausra sveita-
verkamanna og 50 milljónir bændaöreiga, er verða að vinna hjá öðrum til að geta
lifað. I landi, sem getur gefið af sér þrjár uppskerur á ári deyja hundruð þús-
nnda manna úr sulti, og sveitaalmúginn er arðrændur af okrurum á hinn blygð-
unarlausasta hátt. Innlendur iðnaður var færður í fjölra til þess að tryggja
brezkri iðju markað, og þrátt fyrir geysileg námuauðævi framleiðir Indland minna
en 1 milljón tonna af stáli á ári. Þegar Bretland afsaiaði sér stjórn á landinu sá
það um, að Indland hlyti sjálfstæði sitt sundrað og tvístrað. Bretar höfðu skarað
■eld að trúarbragðasundrungu landsins, æst Múhameðstrúarmenn upp gegn Hind-
úum, og þegar þeir slepptu stjómartaumunum, varð að skipta Indlandi í tvennt, í
Pakistan, ríki Múhameðstrúarmanna, og Sambandsríkið Indland, ríki Hindúa.
Skipting þessi var eins fáránleg og óhagstæð sem frekast var hægt að hugsa sér.
En það var ætlun Breta að gera hinu unga ríki eins erfitt fyrir og unnt var og
ala enn um stund á þeirri deilu, er þeir höfðu sjálfir vakið á Indlandi meðan þeir
þurftu að deila og drottna. Deila Pakistans og Indlands um Kasjmírhéraðið hefur
blásið að fjandskap með báðum þessum ríkjum og orðið dragbítur á friðsamlega
þróun þeirra.
Indlandsríki er 1.221,064 fermílur að stærð og telur uni 362 milljónir íbúa. Pa-
kistan er 365,907 fermílur að stærð, en íbúarnir rúmlega 75 milljónir. Þegar
brezka þingið samþykkti Sjálfstæðislög Indlands árið 1947 var indversku stjóm-
lagaþingi fengið í hendur fullveldi og æðsta stjóm landsins. Stjórnlagaþing þetta
samþykkti í nóvember 1949 stjómarskrá, er gekk í gildi 26. jan. 1950. Var Indland
þá lýst fullvalda, lýðfrjálst lýðveldi, en er þó fullgildur meðlimur brezka heims-
ríkisins. Á stjórnlagaþingi þessu var í raun og veru aðeins einn stjórnmálaflokk-
ur, hinn gamli sjálfstæðisflokkur landsins, er kallast Kongressflokkurinn, stofnað-
ur 1885. Hann er flokkur hinnar indversku borgarastéttar, en hafði tekizt að safna
meiri hluta indversku þjóðarinnar undir forustu sína. Kongressflokkurinn ind-
verski hefur verið seldur undir sömu sök og allir aðrir borgaralegir þjóðfrelsis-
flokkar Asíu og annarra nýlendna: á vissu stigi þróunarinnar svíkst hann undan
merkjum þjóðfrelsishreyfingarinnar og verður þröngur yfirstéttarflokkur, er leitar
samkomulags og bandalags við nýlendustórveldin. Völdin í flokknum eru í höndum
fámennrar klíku indverskra auðmanna, er hugsa um það eitt að efla áhrif sín,
og skorast undan að leysa þau vandamál Indlands, sem skjótastrar úrlausnar krefj-
ast: jarðeigna- og bændamálið. Nehm, leiðtogi flokksins og forsætisráðherra rík-
isins, hefur bognað undir áhrifavaldi indverskra auðborgara og ekki hirt um að
moka flór hinna indversku sveitabyggða, steypa valdi stórjarðeigendanna, furst-
anna.og okraranna. Oryggislög þau, er Bretar settu á sínum tíma og notuð vom
til að varpa Nehru og öðmm leiðtogum sjálfstæðishreyfingarinnar í fangelsi, hafa
ekki verið afnumin. Þeim var beitt gegn kommúnistum, verkalýðs- og bændaleið-
togum á dögum hins unga indverska sjálfstæðis. Indverska stjómin hefur sjálf við-
urkennt, að um 50 þúsundum manna hafi verið varpað í fangelsi af pólitískum
ástæðum, en kunnugir telja, að þeir séu miklu fleiri.