Tímarit Máls og menningar - 01.09.1959, Qupperneq 15

JON HELGASON SEXTUGUR
knýja þær aðstæður sem við búum
við, okkur í sífellu til að gera saman-
burð við önnur þjóðfélög sem stærri
eru og lengra á veg komin, og þá virð-
ist okkur flest á voru landi fara öðru-
vísi en skyldi.“
Jón Helgason veit hvern málstað
hann er að verja; hann veit hverjar
kröfur hann má gera; hann veit
manna bezt hver verðmæti Islending-
ar eiga í tungu sinni og bókmenntum;
og hann þolir ekki að á þeim sé traðk-
að. Um þessi verðmæti hefur hann
staðið dyggilega vörð,’ sýnt þeim alla
virðingu vísindamannsins með ýtr-
ustu vandvirkni og skarpskyggni í
rannsóknaraðferðum og vinnubrögð-
um, gert það sem hann mátti til þess
að innræta öðrum sömu virðingu fyr-
ir þessum fjársjóðum og hvetja þá til
réttrar meðferðar á þeim. Hann hefur
í rannsóknum sínum, í ritum og ljóð-
um, sýnt löndum sínum fagurt dæmi
þess hverjum árangri verður náð þeg-
ar saman fer frábær þekking, undan-
bragðalaus vandvirkni og kröfuharka
til sjálfs sín, listfengi og orðkynngi
sem aldrei slær undan erfiðleikum,
aldrei bjargast við það næstbezta.
Við sem höfum átt því láni að
fagna að hafa af Jóni Helgasyni náin
kynni, eigum honum meira að þakka
en hér verður tjáð. En vinir hans og
aðdáendur eru miklu fleiri en þeir
sem nokkru sinni hafa skipt við hann
orðum. Og því veit ég að margir
munu liugsa hlýtt til lians á þessum
degi, óska honum alls gengis og þá
ekki sízt þess, sem hann mun meta
mest, að hann megi enn um langa
hríð halda upp því merki sem hann
hefur borið með þvílíkum sóma.
109