Tímarit Máls og menningar - 01.09.1959, Side 17

ÞJÓÐLÍF
Nú loga öll vötn sem olía
og alstaðar brenna stjörnur í gljúfrum
þrengsli jarðar orðin að flýjandi víðáttum
og viðnám götunnar sporað kviku lífi
Hvarvetna sprettur lifandi fólk
fram úr lokuðum öskjum
og nú er torgið sem bylgjandi akur
breiður af fjöllitum gróðri í ástríðuþrungnum maí
hár logandi af sól svart gullið og rautt
og sinan hvít eins og bæn um frið
og blessun lygnra sólnátta í júní.
Því undir glóandi hjálmunum sér í aðsjál augu
andlit hvít eins og vax og læst eins og búr
lokaðar býkúpur suðandi af gráðugum sveimi
svartra hugrenninga í flugnaham
sem bíða lævísar færis að fljúga sem drekar
um fjölbýli gróðursins, myrkt og sortnandi ský
og draga sér gullið hunang af hverri krónu.
111