Tímarit Máls og menningar - 01.03.1966, Síða 102

Tímarit Mils og menningar
Þjóðleikhússtjóri höfðu látið frá sér fara
og drepið er á í greininni hér að framan.
Allt það sem við kemur túlkun Firners á
hugmyndum Brechts fellur mjög í sama far-
veg og það sem segir í þessari grein. Ann-
að og alvarlegra mál varð þó ljóst af þessu
bréfi.
Fullyrðingar Firners þessa um það að
hann hefði áður sviðsett verk Brechts í
Bonn og Vínarborg reyndust ekki haldbetri
en það, að hið áreiðanlega heimildasafn
í A-Berlín um hvaðeina, sem verkum
Brechts viðkemur greinir ekki frá því að
þessar sýningar, sem Firner státar af (vœnt-
anlega til að réttlæta ráðningu sína til
verksins hér) haji nokkurn tíma jariS /ram.
Undanfarin ár hefur Þjóðleikhúsið jafn-
an vikið sér undan þeirri sjálfsögðu skyldu
að sýna verk þessa öndvegishöfundar aldar-
innar á þeirri forsendu að leikstjóri með
þekkingu á verkum hans hafi ekki fundizt.
Ýmsum þótti þetta raunar merkileg vísindi
þar sem einn af efnilegustu leikhúsmönn-
um þessa lands hefur einmitt sérlega kynnt
sér leikmáta og verk Brechts — en látum
það vera þó hann væri álitinn pólitískt
hættulegur og því opinberlega ekki látinn
vera til!
Þannig gerist það, að stjórnandi opin-
berrar stofnunar, sem þurfa ætti að njóta
virðingar þegnanna engu síður en f jármuna
þeirra, hefur með æmum tilkostnaði dregið
hingað úr fjarlægu landi fimamenni þetta,
sem ekki einungis reynist ónýtur starfs-
kraftur heldur einnig er staðinn að fávís-
legri lygi. Sannleikurinn er síðan leiddur í
ljós studdur óyggjandi rökum. Frá stofnun-
arinnar hendi kemur engin skýring — ekki
svo mikið sem tíst. Og loks er eins og ekk-
ert hafi gerzt, sagði skáldið forðum. Þann-
ig er traustið á miskunnsemi þagnarinnar
að því er virðist takmarkalaust.
92