Tímarit Máls og menningar - 01.12.1967, Blaðsíða 59

Bréf frá Konráði Gíslasyni
til Þórðar Jónassonar
Kmh.; 4. d. maí-mán., 1837.
Herra minn!
Nú er það komið fram, sem jeg hefi spáð og þráð — að Þú ert orðinn
hjásetumaður(I) í lanzifirrjettinum, og líklega kjemur þar þinnar æfi, að
Þú verður ifirsetumaður(I). Falleg eru nöfnin, herra!! Enn hvað sem því
líður, þá samfagna jeg Þjer af heílum huga. Því nú færðu sjálfsagt miklu
meíra tóm til að stunda mentir og vísindi, enn meðan þú varst síslumaður.
Enn hafðu nú gát á Þjer, so að hún vinkona Þín, sem heldur á metaskálunum,
verði ekkji hrædd um Þig firir sistrunum á Þirli (Helikoni). — Ekkji gjet
jeg að því gjert, þó jeg sje farinn að verða dálítið sjervitur. “So ergjist
hvur sem hann eldist“.
Mikjið gjeíngur nú á með examina firirsamlöndumokkarhjeríhenniHöfn.
1., Magnús Eíríksson: laudabilis. 2., Ólafur Eínarsson “Johnsen": haud
illaudabilis. Þetta voru nú guðfræðíngarnir. First skal fræga telja. Nú koma
læknarnir. 3., Jón Hjaltalín: f0rste Karaktér. 4., Jósep Skaptason: ftfrste med
Föje. Hann hafði enda 10 points umfram. Þú mátt ekkji láta koma í Þig við
mig, þó lögfræðíngamir rekji lestina hjá mjer. Jeg er eíns og blessuð bömin:
það, sem mjer þikir vænst um, treíni jeg mjer þángað til seínast. 5., Brinjólfur
Pjetursson (theoreticum): laudabilis. Ifir 6. manninum, Oddgjeíri “Stephen-
sen“, vofir enn þá munnleígi parturinn af theoretico. 011 þessi kjinstur, að
fráteknum Hj altalíni, fara nú heim til Ikkar, og enn fleíra, t. a. m.: maður, sem
Jónas heítir, og er Hallgrímsson, ættaður úr Eíafirði. Jeg er samt eptir, eín-
mana flóttamaður í ókunnu landi — vesæll og fáráður — óbúinn að öllu, sem
jeg þarf að gjera. Enn því veldur ekkji tóm leti; heldur vantar það sem við
á að jeta. Maðurinn lifir ekkji af eínu saman guðs-orði. — Nú koma mjer
til hugar þessi orð í brjefi Þínu: “ef þjer seínna lægi á, þá láttu mig vita það
“með ferð.“ Jeg vildi það rigndi í sumar so miklu gulli niður firir fætur Þjer,
að það sn i ekkji högg á vatni, þó það hirfu burt af því 100 dalir, og væru í
minni þjónustu þángað til í seínasta lagi 1840, ef jeg lifi so leíngji. Enn drep-
361