Tímarit Máls og menningar - 01.11.1987, Qupperneq 64

Tímarit Máls og menningar
Fimm eða sex ár, það skiptir ekki miklu. Við eðlilegar aðstæður,
eins og þér komust að orði, tekur það átta ár að byggja iðjuver eins
og þetta hér, en samt munum við ljúka við það á þrem árum, eins og
þér vitið vel.
Þér getið sparað yður þetta lýðskrum. Eg ítreka barasta, að þér
stuðlið að of hröðu sliti á innfluttum tæknibúnaði, sem kostar gjald-
eyri, og dollara tínum við ekki upp af götu okkar í þessu landi.
Þegar vélin verður afskrifuð þurfum við ekki lengur á dollurum
að halda.
Eruð þér vissir um það?
Við verðum þá farnir að framleiða okkar eigin hrærivélar. En svo
er annað — við erum ekki að níðast neitt sem heitir á tækninni.
En þessi villimannlegi vinnuhraði!
Hann er settur saman úr nokkrum þáttum, sem koma því ekki
beinlínis við hvernig við nýtum steypuvélina.
Hvað er að heyra, sagði Nalbandov háðslega. Merkilegt. Segið
mér frá, ef þetta er ekki leyndarmál.
Margúlíes dró asalaust mjótt, beint strik á pappírinn á borðinu.
I fyrsta lagi náum við vinnuhraða með því að hagræða aðflutningi
á steypuefni, í öðru lagi með því að raða mönnum rétt niður, og svo
með. . .
Honum fannst mjög erfitt að bera þetta orð fram en samt lét hann
það flakka á þess að hika. . . og svo með eldmóði vinnuflokksins.
Hann bar þessa væmnu dagblaðaglósu, „eldmóður" fram með al-
vöru og sjálfsögðum einfaldleik rétt eins og hann væri að tala um
betra fæði eða útreikninga á akkorði.
En þegar hann hafði sleppt orðinu roðnaði hann upp í hársrætur.
Honum fannst erfitt að segja það við mann, sem vís var til að leggja
allt það sem hann, Margúlíes, segði út á versta veg.
En samt mælti hann þetta orð vegna þess, að úr því hann var að
gefa skýrslu þeim sem með stjórnvakt fór (og ýtti því þá til hliðar að
þessi vaktmaður var einmitt Nalbandov) þá taldi hann það skyldu
sína að segja nákvæmlega frá öllu því sem hann hugsaði um hinn
tæknilega vanda.
Eldmóður var snar þáttur í hugtakinu tækni.
Nalbandov kreppti hnefann um skegg sitt og skaut eitruðu augna-
ráði framhjá Margúlíes.
454