Tímarit Máls og menningar - 01.11.1987, Blaðsíða 58

Tímarit Máls og menningar
dirfsku og þannig skipun kom frá félaga Búdjonní og hann fékk tvo
hesta, fullt af fötum, vagn fyrir dótið sitt sérstaklega og orðu Rauða
fánans, en ég taldist vera hjá honum sem bróðir. Ef einhver ná-
granninn fer nú að abbast upp á okkur, þá getur Semjon Tímofeítsj
vel skorið hann við trog. Svo fórum við að reka Deníkín hershöfð-
ingja, slátruðum þeim í þúsundvís og rákum út í Svartahaf, en hann
pabba okkar var barasta hvergi að finna og Semjon Tímofeítsj leitaði
hans um allt því honum leiddist mjög eftir Fédja bróður. Svo var
það bara, elsku mamma, eins og þér vitið um hann pabba og hans
þrjóska skap, hvað gerði hann — hann var svo frekur að lita sitt
rauða skegg svart og var staddur í borginni Majkop í óbreyttum föt-
um svo að enginn íbúi vissi að hann var versti varðhundur í gamla
kerfinu. En sannleikurinn hefur sinn gang, guðfaðir minn Níkon
Vasílitsj sá hann af tilviljun heima hjá einum íbúa og skrifaði Semjon
Tímofeítsj bréf. Við á bak og riðum tvöhundruð verstur, ég, Semjon
bróðir og strákar sem vildu koma með.
Og hvað sáum við í borginni Majkop? Við sáum að þar gefa menn
skít í baráttuna og að þar eru allsstaðar svik og fullt af júðum eins og
undir gömlu stjórninni. Og Semjon Tímofeítsj reifst svakalega í
borginni Majkop við júðana sem vildu ekki láta pabba frá sér og
settu hann bakvið lás og slá og sögðu — það er skipun að drepa ekki
fanga, við dæmum hann sjálfir, engan æsing, hann fær sitt. En þá
sýndi Semjon og sannaði að hann er herforingi og hefur allar Rauða-
fánaorðurnar frá félaga Búdjonní og hótaði að höggva alla í spað
sem deila um pabba og láta hans persónu ekki lausa og sömuleiðis
hótuðu strákarnir sem með okkur voru. En um leið og Semjon tók
við pabba fóru þeir að berja hann með svipum og röðuðu öllum her-
mönnum upp í húsagarðinum eins og vera ber í stríði. Og þá skvetti
Semjon vatni á skeggið hans pabba okkar, Tímofeis Rodíonovítsj,
og lak liturinn af skegginu. Og Semjon spurði Tímofei Rodíono-
vítsj:
Líður þér ekki vel, pabbi, í mínum höndum?
Nei, sagði pabbi, mér líður illa.
Þá spurði Semjon:
En leið Fédju vel í þínum höndum, þegar þið voruð að murka úr
honum tóruna?
Nei, sagði pabbi, Fédju leið illa.
448