Tímarit Máls og menningar - 01.06.1997, Side 34

JÚN YNGVI JÓHANNSSON
ensku. Það var ekki víða, en ein-
hvernveginn grunar mig að enska
hafi stundum verið honum tamari,
einkum síðla kvölds og snemma
nætur. Ég hef lagt mig fram um að
vera trúr handritinu og haft til fyrir-
myndar þá landa okkar sem forðum
settu Sögurnar á skinn, þótt ekki ætli
ég mér þá dul að bera mig saman við
þá. Stundum er það svo, að mér þykja
orð hans hefðu allt eins getað runnið
úr mínum eigin penna: það er eins
og ég hafi skrifað þau sjálfur og eng-
inn annar komið nærri. (15)
[. . .] þegar það hefur hvarflað að
mér að fara á fund sonar hans eða
stúlkunnar sem bjó hjá honum.
Gættu þín, hef ég sagt upphátt við
sjálfan mig: þú ert of gagntekinn af
þessum skrifum.
Hvað um það; þau hafa verið mér
kærkomin tilbreyting frá bréfaskrift-
um um niðursuðuvörur og tóbak.
Þau hafa stytt mér stundir og verið
mér félagi á hlýjum kvöldum úti á
svölum, þar sem við sátum svo oft
áður en hún fór. Ég er að því kominn
að ljúka við bók, hvísla ég. Heila bók.
Ætti ég ekki að vera Pétri Péturssyni
þakklátur?
Nú er sumarið að líða [...] (16)
[...] when entertaining the notion of
contacting his son or the girl who
lived with him.
Now the summer is drawing to a
close and the last heat wave is passing
over the city. (12)
Hér hafa orðið ansi miklar breytingar á, fyrra dæmið sýnir mikið stytta
efnisgrein, og í því síðara hefur heil efhisgrein verið numin brott. Það sem
vekur athygli er að þessar breytingar miða báðar að því að minnka vísanir
til skrifa og til sögumannsins sem rithöfundar. Lýsingin á verklagi hans er
skorin burt, sömuleiðis vísunin í ritara íslendingasagna og í seinna dæminu,
sem er alveg horfið í ensku gerðinni, hverfur fögnuður sögumannsins yfir
að hafa tekist að skrifa bók. Þessi breyting skýrist eins og margt annað af
flutningnum milli bókmenntakerfa. Sá íslenski sögumaður sem birtist á
síðum Fyrirgefningar syndanna má kallast erkitýpa í íslenskri skáldsagnagerð
síðustu áratuga: miðaldra maður í tilheyrandi krísu sem vinnur ófrjóa vinnu,
jafnvel við einhverskonar textagerð, en átti áður rithöfundardrauma. Þessi
32
TMM 1997:2