Skáldskaparmál - 01.01.1990, Qupperneq 265

SQguljóð - skrQk - háð 263
4 Sbr. Bjarni Guðnason, Theodoricus og íslenskir sagnaritarar, Sjötíu ritgerðir helgaðar
Jakobi Benediktssyni 1,109.
5 í grein eftir M. I. Steblin Kamenskij, On the Etymology of the Word Skáld, er rækilega
vitnað til fyrri rannsókna, ritgerða og orðsifjabóka um þetta orð.
6 Bestu lýsingar á skáldi og greppi í þessum merkingum eru riti Lúðvíks Kristjánssonar,
Islenskir sjávarhattir 3. bindi, 303 og 4. bindi, 434.
7 Sjá um þetta efni Bo Almquist, Norrön niddiktning I, 38-65.
8 Steblin Kamenskij hefur einnig annars staðar en í tilv. grein úr Afmælisriti Jóns Helgasonar
haldið því fram að fornskáldin væru einungis bragsmiðir, sem hamrað hefðu saman form,
sbr. Þáttur dróttkvæða í heimsbókmenntunum, Tímarit Máls og menningar 20 (1959),
63-71 og grein hans, An Attempt at a Semantic Approach to the Problem of Authorship,
Arkiv för nordisk filologi 81 (1966), 24—34. Klaus von See var einnig þessarar skoðunar, sjá
grein hans, Skop und Skald. Zur Auffassung des Dichters bei den Germanen, Germanisch
-romanische Monatsschrift 14 (1964), 1-14.
Heimildir
ísidór frá Sevilla. Etymologiae sive origines I—II. Utg.W.E. Lindsay. Oxford 1911.
Monumenta historica Norvegiæ. Utg. Gustav Storm. Kristiania 1880.
Morkinskinna. Utg. Finnur Jónsson. Kaupmannahöfn 1928.
Postola sögur. Utg. C.R. Unger. Christiania 1874.
Snorri Sturluson. Heimskringla. Islenzk fornrit XXVI-VIII. Utg. Bjarni Aðalbjarnarson.
Reykjavík 1941-1951.
Sturlunga saga I—II. Utg. Jón Jóhannesson, Kristján Eldjárn og Magnús Finnbogason.
Reykjavík 1946.
Sturlunga saga I—II. Ritst. Örnólfur Thorsson. Reykjavík 1988.
Þiðriks saga af Bem. Útg. H. Bertelsen. Kobenhavn 1905-1911.
Bo Almquist. Norrön niddiktning I. Stockholm 1965.
Ásgeir Blöndal Magnússon. Um sérhljóðabreytingar á undan samhljóðaklösum með Z-i.
AfmAiskveðja til Halldórs Halldórssonar. Reykjavík 1981, 24-38.
Guðbrandur Vigfússon. Sturlunga saga. Prolegomena. Oxford 1878.
Siegfried Gutenbrunner. Die Bezeichnung Skáld und ein altnordischer Fischerbrauch.
Zeitschrift fiir deutsche Philologie 82 (1962), 312-320.
Heitmann, Klaus. Das Verháltnis von Dichtung und Geschichtsschreibung in álterer Theorie.
Archiv fiir Kulturgeschichte 52 (1970), 244 279.
Homeyer, Helene. Der Dichter zwischen zwei Welten. Beobachtungen zur Theorie und Praxis
des Dichtens im frúhen Mittelalter. Antike und Abendland 16 (1970), 141-152.
Hjalmar Lindroth. En omtvistad etymologi. Xenia Lideniana. Festskrift tillágnad professor
Evald Lidén. Stockholm 1912, 57-65.
von Moos, Peter. Poeta und historicus im Mittelalter. Zum Mimesis Problem am Beispiel
einiger Urteile úber Lucan. PBB 98 (1976), 93 130.
Magnus Olsen. Hvad betyder oprindelig ordet skald? Maal og minne 1911, 221-225.
Magnus Olsen. Studier tillegnade Esaias Tegnér den 13 januari 1918. Arkiv för nordisk filologi
38 (1922), 84-103 (ritdómur).
Sigurður Nordal. Snorri Sturluson. Reykjavík 1920.
M. I. Steblin Kamenskij. On the Etymology of the Word Skáld. AfmAisrit Jóns Helgasonar.
Reykjavík 1969, 421—430.
Sverrir Tómasson. Formálar íslenskra sagnaritara á miðöldum. Reykjavík 1988.