Glóðafeykir - 01.11.1974, Page 22

22
GLÓÐAFEYKIR
Sigurjón hefur og kveðið vísur þær, er hér fara á eftir:
Við skilnaðarskál.
Mikið hef ég manninn reynt,
mínum brást hann vonum:
Ég hef aldrei getað greint
góðmennsku hjá honum.
Sigurjón vantaði gaskút og festi miða við mjólkurbrúsa:
Eg er frí af sorg og sút,
samt tif matar verður brátt.
Viltu í skyndi skipta um kút.
— ég skirrist við að éta hrátt?
Um slitinn vinnustakk.
Alltaf stakknum aftur fer,
enga heila brú ég finn;
svipaður liann orðinn er
eins og krataflokkurinn.
Kveðið í Byrgisskarði i byrjun sauðburðar.
Roðar fjöllin sólarsindur,
sunnangola strýkur bæinn.
Léttar á fæti litlar kindur
leika sér við heiðablæinn.