Glóðafeykir - 01.11.1974, Blaðsíða 37

GLOÐAFEYKIR
37
Jón Gunnlaugsson
F. 13. febr. 1899. D. 19. okt. 1970.
(Jón Gunnlaugsson var mætur maður og maklegur þess, að hans
væri rækilega minnzt. Hins vegar hefur Glóðafeykir aldrei tekið
venjulegar eftirmælagreinar til birtingar; má og eigi til slíks ætlast
af Félagstíðindum Kaupfélags Skagfirðinga. Vegna einlægs áhuga
höf., Jóns bónda Guðbrandssonar í Saurbæ í Fljótum, á að fá þessa
minningargrein um vin sinn birta einmitt í þessu riti, er hér undan-
tekning gerð, en greinin stytt og allrækilegri ættfærslu m. a. sleppt.
Er höf. beðinn að virða það á betri veg. G. M.).
Jón var sonur Gunnlaugs Jónssonar og konu hans Sigríðar Guð-
varðardóttur. Hann ólst upp með foreldrum sínum á Mjóafelli í
Stíflu, en missir föður sinn er hann og systkini hans eru enn á barns-
aldri. Sigríður dvelur þó enn áfram þar, ól-
ust því börn hennar upp með afa sínum og
ömmu, Jóni Gunnlaugssyni eldra og Guð-
rúnu Jónsdóttur. Árið 1916 lézt Guðrún.
Jón eldri hætti búskap 1917, en þetta fólk
hélt veru sinni áfram í Stíflu og dvaldi
samvistum, sem síðar mun sagt.
Snemma kom það fram að Jón mundi
mikið mannsefni, skar hann sig mjög í ætt
Melbreiðarmanna, en Guðvarður afi hans
var einn fjölhæfasti atorkumaður sinnar
samtíðar í Fljótum. Jón vandist snemma
hirðingu búfjár og algengum sveitastörfum,
ferðalögum um fjöll og yfir óbrúaðar ár. Þá sem oftar sýndi sig að
þessi ungi maður var til forráða fallinn: ósérhlífni, þrek og harð-
fylgi fór þar saman. Sjálftraust hans og stálvilji fór ekki fram hjá
neinum, sem með honum voru, og menn treystu honum. í blindhríð
og fannburði Fljóta þurfti oft að tefla djarft. Þá fór Jón fyrstur og
Jón Gunnlaugsson.