Glóðafeykir - 01.11.1974, Qupperneq 47

GLOÐAFEYKIR
47
Eftir snarpa hreðu um vegamálin bauð oddviti mönnum í nefið
úr silfurdósum. Álitu sumir hann væri með því að prófa hverjir
næðu ekki upp í nefið á sér. Eftirfarandi vísa sýnir að öllu var óhætt
í það sinn, því nefndarmaður Hofshrepps, J. sem hafði tekið stíf-
an þátt í umræðunum, lét þessa vísu fylgja dósunum til baka.
Enn er ,,Rósa“ söm við sis;
77 O
— sólarljós ég kenni, —
silfurdósin mýkti mig,
má því hrósa henni.
Úr bókun samgöngumálanefndar:
Unnið úr umþenkingu
aukið viðhaldsfé.
Fjárhagsnefnd hlaut flengingu,
forögtun, háð og spé.
Heitt blóð til höfuðs sté.
Af því hlauzt orðasenna
— ýmsum var það að kenna —
til skammar, og má ekki ske.
Nefndarmaður Haganeshrepps, Hermann Jónsson, var fund eftir
fund óánægður með afgreiðslu samgöngumálanefndar. Lét hann oft
bóka þéttings greinargerð fyrir atkvæði sínu. Þegar þetta hafði geng-
ið svo þrisvar sinnum, orti formaður samgöngumálanefndar, Jón á
Hofi:
Nefndarmannsins greinargerð
O O
gutlar troðnar slóðir.
Afturgengin — ein á ferð.
Ekki eru kostir góðir.
Eins og að framan greinir áttu sýslunefndarkosningar að fara fram
á þessu vori. Ekki var trútt um, að uggur væri í sumum um sína aft-
urkomu á sýslufund. Það viðhorf kom glögglega fram í eftirfarandi
vísum, ortum af nefndarmanni Rípurhrepps, Gísla Magnússyni í
Eyhildarholti. Talað var um að kvikmynda merka staði og atvinnu-