Glóðafeykir - 01.11.1974, Qupperneq 69

GLÖÐAFEYKIR
69
Þorsteinsson bónda í Hvammkoti í Tungusveit, Lárussonar bónda á
Brúnastöðum, Þorsteinssonar, og konu hans Guðrúnar Jóhannes-
dóttur bónda í Neðra-Lýtingsstaðakoti (nú Árnes), Jónssonar, og
fyrri konu hans Önnu Bjarnadóttur á
Sjávarborg.
Þau Ingibjörg og Jóhannes hófu búskap
á Lýtingsstöðum 1912 og bjuggu þar 3 ár,
þá í Litladalskoti (nú Laugardalur) til 1919,
keyptu þá Uppsali í Blönduhlíð, fluttu
þangað og bjuggu þar til 1924. Það ár lézt
Jóhannes mjög um aldur fram, aðeins rösk-
lega fertugur. Var að honum mikill mann-
skaði, maðurinn ágætlega gefinn og gerður,
vel menntaður og gæðadrengur. Synir
þeirra hjóna eru tveir: Jóhann Lárus, Ingibj. Jóhannsdóttir
hreppstj. og bóndi á Silfrastöðum, áður
menntaskólakennari, og Broddi, skólastj. Kennarask. ísl. í Reykja-
vík.
Eftir lát manns síns seldi Ingibjörg jörðina og fór að Silfrastöð-
um fyrst, en þar bjó þá systir hennar og mágur, og var þar um nokk-
urt skeið. Síðan hóf hún kennslustörf og stundaði þau um langt ára-
bil víðs vegar hér í Skagafirði: Á Hólum í Hjaltadal, úti á Skaga,
lengi í Lýtingsstaðahr. og loks í Varmahlíð. Er hún lét af kennara-
störfum hvarf hún til Reykjavíkur og var þar um hríð, m. a. á
heimili Brodda sonar síns, en síðustu árin þrjú var hún á Silfra-
stöðum hjá Jóhanni Lárusi syni sínum og konu hans, frú Helgu hús-
mæðrakennara Kristjánsdóttur bónda í Fremstafelli í Kinn.
Ingibjörg Jóhannsdóttir var fönguleg kona á velli, fríð og fyrir-
mannleg ásýndum. Hún var ágætlega greind, sköruna;ur í geði,
djarfmannleg í orði og athöfn, dugur og kjarkur óbilandi, stóð fast
á rétti sínum 02 lét ekki deman sí^a, ríklunduð 02 ráðrík 02 bar
höfuðið hátt. Hún var glaðlynd kona að eðlisfari, skemmtileg í við-
ræðu og víða heima. Hún lét sig félagsmál miklu skipta, var t. a. m.
ein þeirra, er gengust fyrir stofnun Kvenfél. Ákrahr., mikilhæf kona
og minnisstæð.
Halldór Stefánsson, verkam. á Sauðárkr., lézt þ. 17. des. 1967.
Fæddur var hann á Bjarnastöðum í Blönduhlíð 3. ágúst 1887,
sonur Stefáns bónda þar Bjarnasonar og konu hans Aðalbjargar
Magnúsdóttur. Var Halldór albróðir Páls, sjá Glóðaf. 1969, 9. h. bls.