Skírnir - 01.09.1988, Qupperneq 59

SKÍRNIR
WALTER SCOTT OG EYRBYGGJA
265
491-2). Slíkur stíll getur hæglega orðið að hjákátlegri mælgi. í sög-
unni er þreytu og máttleysi berserkjanna eftir mikla áreynslu lýst
svo:
Berserkirnir gengo heim um qvelldit oc voro módir miöc, sem háttr er
þeirra manna, sem egi ero einhama, at þeir verþa máttlausir miöc, er af þeim
gengr berserksgángrinn. (XXVIII, 136/7)
Frá þessu er sagt á fáránlegan hátt í Abstract:
Þeir voru úrvinda af þreytu eins og algengt er með fólk í þessu ástandi
þeirra, þegar gegndarlaus eyðsla á kröftum og skapsmunum veldur slökun
í samsvarandi mæli eftir mikil átök. (492)33
Lesendum gremst enn fremur sá ávani Scotts að gefa smáatriðum
lítinn sem engan gaum. Þannig er Alftafjörður bæði ritaður
„Alptafiord" (480) og „Altifiord“ (499), og Breiðavík er „Breida-
wick“ (480) eða „Bradwick“ (530). „Thorlef [sic] Kimbi“ á einni
blaðsíðu verður „Thorolf Kimbi“ á þeirri næstu (499 500), og Geir-
ríður er sögð vera af „Kialakan“ ætt, sem er væntanlega gróf misrit-
un á Kjallaki og rangt hvernig sem á er litið. Fleiri slík dæmi mætti
telja en það verður ekki gert hér.
Með góðum vilja má rekja sumt af þessum villum og ósam-
kvæmni fremur til fljótfærni en vanþekkingar, en Scott hefur fátt
sér til afsökunar fyrir það hvernig hann þýðir sumar vísurnar í
Abstract. Scott var sannarlega fullur óþols og jafnvel fyrirlitningar
gagnvart hinum forna kveðskap:
Það virðist hafa verið markmið skáldsins að snúa hverri línu upp í gátu til
að reyna á hugvit áheyrandans sem þar með neyddist til að brjóta sér leið
um hverja vísuna á eftir annarri og hafði ekki annað að launum en ánægjuna
af að hafa leyst gátuna og sigrast á úthugsaðri torræðni.34
Þessi skortur á samúð og skilningi endurspeglast í enskri gerð
Scotts á sumum vísunum í Eyrbyggju sem birtust í Abstract. I einni
eða tveimur vísum tekst Scott að gefa að minnsta kosti suma þætti
upphaflegs stíls í skyn. Eitt dæmi um slíkt er eftirfarandi vísa í út-
gáfu Thorkelíns: