Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1984, Síða 47

múlaþing
45
púkans; annað úr kirkjubókum, sem hafa reynst býsna snubbóttar og
skörðóttar í sumum sóknum austanlands, einkum frá tímabilinu 1875-
1890. Munu þessu einkum valda Ameríkuferðirnar og það rót, sem
Oskjugosið 1875 kom af stað.
Sigríður Eiríksdóttir missti Jón bónda sinn 1840. Hann dó úr landfar-
sótt 30. maí það ár. Sama ár fluttust að Eldleysu tveir synir Svanhildar
Skúladóttur, Guðmundur Jónsson, Eyjólfssonar, og Jóhannes sonur
hennar og Jóns á Eldleysu. Sigríður var þar í húsmennsku til næsta árs,
en virðist þá hafa flust að Krossi. Heimili hennar leystist alveg upp
1842, en hefur líklega sundrast eitthvað áður. Sigríður réðst vinnukona
upp á Jökuldal og fylgdu tveir yngstu synir hennar, Hermann og Kjart-
an, með henni þangað. Heimildum ber ekki saman um, hvort hún hafi
flust frá Eldleysu eða Krossi eða á hvaða bæi á Jökuldal hún og synir
hennar fóru. Hún kom að Húsavík í Klyppsstaðarprestakalli 1850, sögð
innkomin þangað frá Rangá, og með henni Magnús sonur hennar. Dvöld-
ust þau síðan í Loðmundarfirði, Alftavík, Stóru-Breiðuvík og Seyðis-
firði til 1863, þar af 5—6 ár hjá Eiríki og Finni í Álftavík, á Dvergasteini
og Seljamýri. En 1863 fluttust þau að Ásgeirsstöðum í Eiðaþinghá.
Eyða er í kirkjubókum Eiðasóknar frá þessu tímabili fram til 1867.
Höfundur hefur ekkert fundið um þau mæðgin eftir 1863.
Sigríður og Jón eignuðust saman sex börn:
Magnús var f. á Eldleysu 4. apríl 1820. Hann virðist oftast hafa fylgt
móður sinni og var ókvæntur er þau fóru að Ásgeirsstöðum 1863.
Sigríður var f. 24. mars á Hólum í Norðfirði, ólst upp og var fram að
1850 mest á vegum Hávarðs Jónssonar bónda á Hólum og barna hans,
Þrúðar og sr. Jóns á Skorrastað. Þá hverfur hún án skýringa úr kirkju-
bók Skorrastaðar. En 1855 er hún komin til Álftavíkur á vit skyldfólks
síns. Næsta ár er hún skráð vinnukona í Stakkahlíð. Þar eignaðist hún
dóttur, Sigurlaugu, f. 27. ágúst 1856. Faðirinn var Stefán Stefánsson,
stjúpsonur Finns Eiríkssonar. Sigríður var eftir þetta vinnukona á ýms-
um stöðum í Loðmundarfirði, Víkunum og Seyðisfirði. Heimildir um
hana eftir 1862 hafa ekki fundist, en þá var hún ráðskona á Sörlastöð-
um hjá Sigurði Eiríkssyni bónda þar. Þess skal getið, að prestsþjón-
ustubók Dvergasteins 1855-1884 eyðilagðist í bruna 11. mars 1922.
Sigurlaug dóttir þeirra Sigríðar og Stefáns ólst að mestu leyti upp hjá
föður sínum, en var þó öðru hverju með móður sinni fyrstu æviárin.
Hún giftist Gesti Gunnarssyni trésmið á Seyðisfirði og eignuðust þau
tvær dætur, Olöfu Sigríði og Önnu Stefaníu. Hún missti mann sinn 1880
eða 1881, en giftist aftur norskum manni, Anders Rasmussen. Voru