Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1984, Síða 94

92
MULAÞING
maí með Sigfúsi, sem fór daginn áður til að sækja hana. Þetta vor flytja
einnig í Víðidal frá Veturhúsum í Hamarsdal önnur systir Ragnhildar
Þórlaug 67 ára og með henni dóttursonur hennar Helgi Einarsson 7 ára.
Er hann skrifaður tökubarn í sóknarmannatali. Móðir hans hét Ingunn
Þorsteinsdóttir og var dóttir Þórlaugar en systir Helgu og Bjarna.
Ingunn lést 16. des. 1888 en faðir Helga hafði drukknað við fjórða mann
9. maí 1887. Þetta urðu tildrög þess að Helgi fluttist með ömmu sinni að
Grund og fór í fóstur til frændfólks. Má hann teljast heppinn að hafa
fengið samastað hjá skyldmennum. Þriðji sonur Jóns og Helgu fæddist
2. ágúst um sumarið og hlaut nafnið Sigfús. Um næstu áramót eru því
11 manns í heimilinu og þá er fólkið flest. En Þórlaug dó 23. janúar um
veturinn. Þorsteinn Hinriksson og drengir hans tveir eru taldir hvíla í
Bringunum í túninu á Grund og þar var Þórlaug staursett uns hestfæri
kom svo að líkið yrði flutt til greftrunar fram að Stafafelli. Var hún
jarðsett þar 26. febrúar. (Sjá bókina Töfrar liðins tíma eftir Torfa Þor-
steinsson í Haga, bls. 72 - 83). Eftir þetta eru alltaf 10 í heimilinu og
næstu tvö ár er sama fólkið þar. En vorið 1894 flytur Kristín burtu en
Sigríður Þorsteinsdóttir kemur aftur og í þetta sinn frá Vaðbrekku í
Hrafnkelsdal. Má það kallast einkennileg tilviljun að konur í tölu fyrstu
og síðustu íbúanna í Víðidal skyldu koma þangað úr öðrum öræfadal,
Hrafnkelsdal. Og ekki voru tengsl milli fólksins í fyrstu og síðustu
fjölskyldunum. Ekki er heldur vitað um bein tengsl milli íbúa Hrafn-
kelsdals þá og síðustu íbúa Víðidals.
En orsök þess að Kristín flutti brott var sú að of vingott varð milli
hennar og Sigfúsar. Varð hún ófrísk og raskaði þetta ró fólksins í fjalla-
dalnum. Ragnhildur varð mjög fálát, hætti á tímabili um veturinn að
vera í baðstofu en hélt sig lengstum frammi í eldhúsi. En Kristín komst
í tæka tíð til föður síns er þá bjó í Bæ í Lóni og ól barnið þar. Var það
drengur og var skírður Júlíus. Kristín giftist Þorsteini Vigfússyni ekkju-
manni er þá bjó að Bæ í Lóni. Arið 1901 fluttu þau að Krossi á Beru-
fjarðarströnd með þrjú börn sín. Síðar munu þau hafa flutt til Ameríku.
Árin 1895 og 1896 er sama fólk í Víðidal og við árslokin 1894. Vorið
1897 flytja þau öll burtu en Grund fór í eyði. Helgi Einarsson fór sem
vikapiltur að Bæ í Lóni en Bjarni flutti þangað sem vinnumaður og var
trúlofaður Ragnhildi dóttur Sigurðar Guðmundssonar bónda þar og
Margrétar Jónsdóttur konu hans. Ragnhildur og Bjarni bjuggu í Hraun-
koti í Lóni frá 1901 til 1930 en fluttu þaðan til Hafnar. Eri hugur Bjarna
dvaldi oft í dalnum og hann hafði jafnvel við orð að flytjast þangað, ef
fjölskyldan fengist til þess. Frekar mun hann hafa sagt það í gamni en