Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1984, Side 181

múlaþing
179
Við gröfina annaðist ég hina
kirkjulegu athöfn og lét í ljós
samúð mína í örfáum orðum og í
áheyrn allra viðstaddra. Mér féll
Jmngt að hafa ekki getað veitt
hinum framhðna hlutdeild í náð-
armeðulum heilagrar kirkju. En
dauðinn gerir ekki ávallt boð á
undan sér.
Meðan á illviðrinu stóð komu
þær systir Justine og systir
Elisabeth til Fáskrúðsfjarðar.
Flökurleika hafði sett að þeim
eins og gengur og gerist til sjós,
en þegar ræðismaðurinn og ég
sóttum þær um borð í stórum
róðrarbáti voru þær hinar hressustu, glaðar og reifar eins og ekkert
hefði í skorist. Eftir skamma stund vorum við komnir að landi, en
héldum samstundis af stað aftur út á hvítfyssandi fjörðinn.
Skipstjórinn á „Bonne Tante“ var sem sé með fársjúkan mann um
borð í skipi sínu. Ég hafði tekið hann til skrifta þegar 1. maí og hugsaði
mér að þjónusta hann að lokinni sunnudagsmessu. En þar sem skipin
hafði rekið langt á haf út og þau lágu þar í einni þvögu varð ekkert af
því, enda hægt að slá messunni á frest þar eð engin yfirvofandi hætta
virtist á ferðum. En nú kom skipstjórinn til mín og sagði mér að sjúkl-
ingnum hefði elnað sóttin. Við ákváðum því að sækja hann undir eins
um borð svo að ég mætti veita honum hinstu þjónustu ef þörf gerðist.
Að hálftíma liðnum var ræðismaðurinn búinn að gera stærsta nótabát
sinn kláran til ferðar. í áhöfninni voru sex ungir og röskir menn auk
nótabassa sem var stýrimaður. Eftir hálftíma róður komum við að skip-
inu og vorum sammála um að taka unga hásetann með okkur í land. Við
þóttumst vissir um að geta komið honum einhvers staðar fyrir þótt
sjúkrahúsið væri ekki enn komið í gagnið. Ferðin um borð í skipið gekk
mjög að óskum, enda höfðum við meðbyr. Þeim mun verr sóttist róður-
inn þegar heim var haldið. Ferðin tók meira en klukkustund og það leið
þó- nokkur tími áður en stýrimaðurinn tilkynnti okkur að við mundum
örugglega ná landi.
Góðvild Jóns Stefánssonar verslunarstjóra brást okkur ekki. Hann
samþykkti þegar í stað að hinn sjúki mætti vera í stofunni sem hann
Jón Stefánsson [Scheving] verslunarstjóri.