Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1988, Qupperneq 84

82
MÚLAÞING
Úr Loðmundarfirði 70 fjár
Úr Seyðisfirði 10 fjár
Úr Eiðaþinghá 350 fjár
Úr Völlum áætlað 600 fjár
Úr Skriðdal 168 fjár
Alls 4248 fjár til útflutnings.“
Af saltfiski var búist við 400 - 500 skippundum frá Seyðisfirði, ekki
var ákveðið að ull „en margir lofuðu sláturfé til muna en eigi var hægt
að ákveða það nákvæmt." Þá var álitið mjög skaðlegt fyrir félagið að
lánardrottnar félagsins höfðu sent upp minni vörur en pantaðar voru.
Óttast var að menn mundu skipta verslun sinni og binda sig á ýmsan
hátt hjá kaupmönnum.
En afhendingarmaður félagsins, Snorri Wíum lést 28. júlí um sumarið
og aukafundur var haldinn 8. ágúst til að velja nýjan mann í hans stað.
Jón Bergsson tók aftur við afhendingarstjórn það sem eftir var ársins
gegn 500 kr. borgun. Var honum falið að fella verð á ýmsum vörum,
sem legið höfðu óseldar árum saman. Þá var samþykkt að panta vörur
til haustsins „með því að litlar sem engar nauðsynj avörur eru fyrir hendi. “
Hinn 8. október var haldinn aukafundur á Eiðum til þess að tala
um skuldamál félagsins. Gamlar skuldir höfðu lítt borgast. Vildu fund-
armenn láta setja tryggingar og viðurkenningar fyrir skuldunum. Sr.
Einar Jónsson og Guttormur alþm. Vigfússon í Geitagerði voru kjörnir
til að semja „frumvarp til nýrra félagslaga“ og leggja fram á næsta
aðalfundi, sem var haldinn í Bót 5. janúar 1899. Var hann mjög fámenn-
ur vegna afar illrar færðar og vondra veðra. Vantaði 9 deildarstjóra
en fundurinn mátti eigi dragast. Var Jón alþm. Jónsson í Múla kosinn
afhendingarmaður með 2000 kr. árslaunum og að félagið borgaði sér-
staklega aðstoð við afhendingu. Jón Bergsson hefur setið við sinn keip
með búskapinn á Egilsstöðum og er það skiljanlegt. Þá var samþykkt
solidarisk samábyrgð - einn fyrir alla og allir fyrir einn - vegna þeirra
skulda er kynnu að myndast á árinu í hverri deild fyrir sig. Deildarstjór-
ar skulu krefjast loforða til borgunar á gömlum skuldum. í stjórn voru
kjörnir sr. Einar Jónsson, Jón Bergsson og Gunnar Pálsson á Ketils-
stöðum og sömu endurskoðendur og áður. Þá var ákveðið að gefa
félagsmönnum kost á að senda smjör til útlanda til sölu. Skyldi það
sendast í smákútum og afhendingarmaður ganga frá því, svo það yrði
sem jöfnust og útgengilegusí vara. Átti að skipta því í tvenns konar
smjör eftir því hvort mjólkin var skilin í skilvindu eða ekki. Tillögum
til nýrra félagsiaga var vísað til deildanna til athugunar.