Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1988, Qupperneq 101

MÚLAÞING
99
Unnt virtist að fá jarðarveðið og var þá samþykkt að ganga að
samningum. „Pað lýsti sjer einhuga meðal fundarmanna, að þeir vildu
standa allir sem einn maður í þessari skuldaborgun fjelagsins. “ (Letur-
breyting S. K.). „Eftir talsverðar umræður var samþykkt með öllum
greiddum atkvæðum, að skipta skuldunum milli deilda eftir inneign
manna í stofnsjóði - að hver deild rjeði skiptum á skuldunum heima
fyrir milli fjelagsmanna.“
Þá var rætt um skuldina við Landsbankann frá 5. sept. árið 1900.
Samþykkt var með öllum greiddum atkvæðum að greiða hana á sama
hátt og skuldirnar við útibú íslandsbanka og að „ábyrgðarmenn fram-
seldu Landsbankanum fyrsta veðrétt sinn í húseign fjelagsins til trygg-
ingar hinni umræddu skuld við Landsbankann.“
Samþykkt var svohljóðandi tillaga: „Sjálfsagt telur fundurinn að tap
á stofnsjóðseign fjelagsmanna komi tiltölulega jafnt yfir þá alla.“
Þessir voru kosnir til að mæta í gestaréttinum 27. júní fyrir hönd
stefndu: „Fyrir Fljótsdalsdeild: Halldór Stefánsson bóndi í Hamborg
og Metúsalem Jónsson bóndi á Hrafnkelsstöðum. Fyrir Felladeild:
Sigurður Jónsson hreppstjóri í Hrafnsgerði. Fyrir Valladeild: Nikulás
Guðmundsson oddviti í Arnkelsgerði. Fyrir Eiðadeild: Þórarinn Bene-
diktsson hreppstjóri í Gilsárteigi. Fyrir Tungudeild: Einar prófastur
Jónsson á Kirkjubæ. Fyrir Hjaltastaðadeild: Hallur Björnsson bóndi
á Kóreksstöðum.“ Þessum mönnum var einnig falið að gera uppkast
að skuldaskiptum milli deilda pöntunarfélagsins.
Síðast var stjórnarnefnd félagsins falið að framselja félagið til gjald-
þrotaskipta. Að því búnu var „fundargjörðin lesin upp og samþykkt.“
Halldór Stefánsson stjórnaði fundi en sr. Einar Jónsson ritaði fundar-
gerðina og undirrituðu þeir hana.
Opinbert uppboð var haldið á eignum félagsins. Húseignir og bryggja
seldust fyrr 14500 kr. og vöruleifar og óinnheimtar skuldir fyrir mjög
lítinn hluta nafnverðs. Þetta var lágt verð, sem gerði skuldaskilin erfið.
í bókinni Ævislóð og mannaminni (Prentsmiðja Jóns Helgasonar,
Reykjavík 1971) segir Halldór Stefánsson að félagið hafi átt rúmar
12000 kr. í sjóði, þegar rekstur þess var stöðvaður. Mismuninn á sölu-
verði eigna annars vegar og samanlagðri upphæð skulda hins vegar
tóku félagsmenn að sér að borga. Þeir höfðu skilning, kjark og getu
til þess.
Skiptafundurinn í þrotabúinu var loks haldinn 28. nóv. 1914 á skrif-
stofu bæjarfógetans á Seyðisfirði. Bankarnir fengu sitt vegna ábyrgðar
félagsmanna en allir hinir fengu aðeins 7,949% af inneignum sínum