Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1988, Side 217

Páll Ólafsson og hin nýja ljóðaútgáfa hans
Ljóð Páls Ólafssonar komu fyrst út
í tveimur bindum 1899 og 1900 og sá
Jón bróðir skáldsins um útgáfuna.
Eftirfarandi grein birtist í Austra 27.
júní 1901. Hún er eftir mann, Jón að
nafni, en engin deili eru nú kunnug á
honum svo að vitað sé. Sama máli
gegnir um Jón þann „rauða“ sem Páll
gerði um vísur nýdrukknaðan. í Ætt-
um Austfirðinga er reyndar getið um
Jón Jónsson „rauða“ bónda á Tóka-
stöðum í Eiðaþinghá, en engin vissa
er fyrir að vísurnar eigi við hann. Vís-
urnar sýna hve óforskammaður Páll
gat verið í kveðskap sínum. Pær eru á
þessa leið:
Rauði Jón í saltan sjó
sagður er nú dottinn.
Þarna fékk þó fjandinn nóg
í fyrsta sinn í pottinn.
Ljótur var nú líkaminn
og lítið á að græða,
en aftur sálar andstyggðin
afbragðs djöflafæða.
Greinin er dilkur sem vísur þessar
drógu á eftir sér, skrifuð af reiðum
manni og sárum, sem finnst illa og
ómaklega vegið að minningu frænda
síns nýlátins.
Gera má ráð fyrir að Skafta Jóseps-
syni ritstjóra Austra hafi verið ósárt
að birta þessa grein um Pál, sem búinn
var að gera um hann verstu skammar-
vísur sem eftir hann liggja.
Páll Ólafsson og hin nýja
Ijóðaútgáfa hans
Heiðraði ritstjóri!
Eg vona góðs til yðar, þó eg sé yður
óþekktur og bara óbreyttur austfirskur
almúgamaður, að þér leyfið mér rúm
í yðar velþekkta blaði til þess að minn-
ast á hann Pál Ólafsson og hina nýút-
gefnu Ijóðasyrpu hans. Eg bið yður að
laga réttritunina hjá mér, sem verður
víst mjög ábótavant, þar sem eg fæst
oftar við önnur verk en skrifstörf, en
að öðru leyti vil eg biðja að orð mín
fái að standa óhögguð. Þau verða djörf
og ópóleruð, en þau segja hreinan og
beinan sannleikann og það þykir mér
mestu varða.
Eg er búinn að lesa fyrir nokkru eina
tvo ritdóma um Pálsljóð, velgjulegt
lofgjörðarsíróp frá ritstjórunum sem af
ýmsum ástæðum ekki þora að segja
sína meiningu um þessa Ijóðagerð
Páls, eða þá eru á því sama andlega
saurlífisstigi og ljóðahöfundurinn. Og