Gerðir kirkjuþings - 01.01.2013, Qupperneq 16

16 17
ræstingarstörfin með örfáum undantekningum og fá oftast málamynda greiðslu fyrir en
þær sinna oftar en ekki kirkjuvörslu einnig og jafnvel meðhjálparastarfi líka“.
Segja má að niðurstöður gefi til kynna nokkuð góða mynd af jafnrétti innan kirkjunnar miðað
við það sem almennt gerist, þó má ekki sofna á verðinum. Markmið jafnréttisstefnunnar
er „að stuðla að jafnri stöðu og jöfnum rétti kvenna og karla í þjóðkirkjunni og jöfnum
möguleikum kynjanna til starfa, áhrifa og þjónustu“.
Lífsins Guð, leiddu okkur til réttlætis og friðar. Ég hef orðið vör við sársauka í kirkju
okkar. Mörgum finnst þau ekki fá áheyrn, eru óörugg með stöðu sína eða finnst á þeim
brotið. Það er nauðsynlegt að hlúa að kirkjunnar fólki, sem hefur það hlutverk að hlú
að öðrum. T.d. hafa heyrst raddir um að embættisskipti færu ekki fram á réttlátan hátt
og kallað hefur verið eftir reglum um þau. Ákveðið hefur verið að setja á blað reglur, en
binda þær ekki í starfsreglur. Reglurnar felast í því að hafi prestur áhuga á því að skipta
tímabundið um starfsvettvang geri hann biskupi óskir sínar kunnar skriflega, þannig að
öll embættisskipti fari í gegnum biskupsembættið en ekki í gegnum persónuleg samskipti.
Reglurnar verða kynntar nánar síðar á þessu ári. Sóknarnefndarfólk hefur þurft að glíma
við fjárhagsvanda og eru margir orðnir þreyttir og vonsviknir enda virðist vandinn engan
endi ætla að taka.
Hlutverk kirkjuþings er að setja kirkjustarfinu umgjörð sem styður það starf og þá
þjónustusem kirkjan sinnir. Það er að sönnu vandasamt einkum þegar fjármagn er
af skornum skammti. Það fylgir því líka viss vandi að vera fámenn þjóð í stóru landi.
Þjóðkirkjan hefur skuldbundið sig til að hafa þjónustu í nærsamfélaginu um allt land.
Kirkjuþing 2013 fær það verkefni að skoða tillögur um skipan þjónustunnar um land allt,
ekki í fyrsta skipti, enda eru skipulagsmál sístætt verkefni.
Í landi okkar ríkir spenna milli landsbyggðar og höfuðborgarsvæðis. Það á einnig við í
kirkjunni. Sú spenna er tengd þjónustuþörfinni og þjónustubyrðinni. Ef til vill þurfum við
að sætta okkur við það að við getum ekki látið það sama yfir allt landið ganga. Í reglum
verður að taka tillit til aðstæðna. Skilningur og sanngirni þurfa að vera í fyrirrúmi, sem
og viljinn til að kynna sér raunverulegar aðstæður og vanda. Sem kirkja erum við hluti af
líkama Krists. Ef einn hluti þjáist, þjáist allur líkaminn. Ekki má gleyma samkenndinni.
Kirkjan er fólk á ferð. Hún er ekki stöðnuð stofnun heldur lifandi samfélag þeirra er trúa
á Jesú Krist. Kirkjan gengur inn í heiminn og biður þess að kraftur Guðs, megi hafa áhrif,
lækna, græða, gera heilt. Framgöngum í anda hans, sem er fyrirmynd okkar og frelsari.
Við þörfnumst Guðs og við þörfnumst hvers annars. Við þjónum Guði og hvert örðu.
Ég vil nota tækifærið og þakka þeim er undirbúið hafa kirkjuþingið, starfsfólki
Biskupsstofu, forsætisnefnd og þingfulltrúum. Einnig þeim er flytja okkur ljúfa tóna hér
í dag. Einnig þakka ég sóknarpresti og sóknarnefnd Grensáskirkju fyrir afnotin af kirkju
og safnaðarheimili.
Lífsins Guð, leiddu okkur til réttlætis og friðar.