Orð og tunga - 01.06.2008, Side 115

Þóra Björk Hjartardóttir: íslenzk-færeysk orðabók
105
lausleg skil hér enda komið út fyrir ramma þessarar greinar að öðrum
kosti.
Flettugreinar eru byggðar upp á vanalegan hátt. A eftir uppfletti-
orðinu eru hefðbundnar grundvallarupplýsingar um beygingu orðs-
ins:
(5) a. Kenniföll no. (ef.et. og nf.ft.) og kyn (fundur, -ar, -ir).
b. Þátíðarendingar veikra sagna (tapa, -aði).
c. Kennimyndir sterkra sagna (bresta, brast, brustum,
brostið).
d. Hljóðverptar beygingarmyndir fallorða (alda, öldu,
öldur; sonur, -ar, synir) og sagnorða (telja, taldi).
e. Nokkurs ósamræmis gætir í því hvort hljóðverptar
myndir nútíðar eintölu sterkra sagna eru sýndar. Svo
er t.d. um sagnimar auka, ausa, bjóða, sofa, troða en hins
vegar ekki um sagnimar ganga, halda, koma, sjá, sjóða,
vaxa svo fáeinar séu nefndar.11
f. Hljóðverptar kvenkynsmyndir lýsingarorða virðast
almennt ekki tilteknar (glaður; fagur).
g. Allur gangur er á því hvort hljóðverpt stigbeyging
er sýnd eða ekki (ungur) en (stór, (mst. stærri, hst.
stærstur)).
Beinar setningafræðilegar upplýsingar svo sem um fallstjórn og
áhrifsgildi eru af skornum skammti eins og reyndar alvanalegt er um
orðabækur en ýmsar óbeinar upplýsingar má þó oft sjá af notkunar-
dæmum (sbr. Eirík Rögnvaldsson 1998:29-30; Kristínu Bjamadóttur
2006:39^40). Gagnlegt hefði verið ef höfundur hefði bætt við beinum
upplýsingum um fallstjóm sagna eins og t.d. sjá má með öllum sögn-
um í íslensk-enskri orðabók, notendum til mikilla þæginda.
Á eftir beygingampplýsingum er orðaflokks getið (eimmgis kyns
fyrir nafnorð) og þar á eftir fer færeysk þýðing á orðinu. í tvímála-
orðabókum er jafnan lögð mest áhersla á merkingarþáttinn þar sem
leitast er við að koma merkingu og vísun uppflettiorðsins til skila með
sem bestri samsvörun með jafnheitum í markmálinu (sbr. Jón Hilm-
ar Jónsson 1985:188-189, 2005:26-28). Ekki verður lagt mat á hvemig
til hefur tekist almennt með þýðingamar en ekki verður betur séð en
hér sé vel að verki staðið enda naut höfundur leiðsagnar virtra fær-
nHljóðverpta nútíðarmyndin kemst til skila í notkunardæmum fyrir sumar sagn-
anna en ekki allar.