Skagfirðingabók - 01.01.2016, Qupperneq 19

KAUPMANNSHJÓNIN Á SAUÐÁRKRÓKI
19
og Árna Rögnvaldssonar ögn lengra. Á
árunum 1935–36 reisti Haraldur hús
handa tengdaforeldrum sínum út við
Lindargötu sem kallað var Lindarbrekka,
nú húsið númer 11 við götuna. Síðar
reisti Bjarni sér smiðju uppi í brekkunni
rétt hjá lindinni sem sá bæjarbúum
fyrir vatni. Bjarni var árrisull og byrjaði
snemma morguns að hamra járnið. Árni
Blöndal fyrrum bóksali ólst upp í Villa
Nova og í vetrarhörkum var stundum
kalt í húsinu. Þá komu þeir bræður Árni
og Kristján við í smiðjunni hjá Bjarna á
leið í skólann til þess að hita sig upp fyrir
daginn.
Guðrún og Magnús ólust upp við
leik og starf eins og þá tíðkaðist; börn
voru ekki gömul á þeim árum þegar þau
byrjuðu að hjálpa til, gæta fjár, sendast
fyrir fullorðna, sækja mjólk ef engin var
kýrin í búskapnum o.s.frv. Og þau gengu
í skóla á Króknum sem Jón Þ. Björnsson
stjórnaði af röggsemi. Síðar varð Magnús
kennari við þann skóla, raunar einn af
burðarásum hans langa hríð. Guðrún var
músíkölsk og lærði að spila á orgel hjá
Gísla Magnússyni organista við kirkjuna
og fékk slíkt hljóðfæri í fermingargjöf
sem var harla óvenjulegt og sýnir að
Kristín og Bjarni höfðu lyft sér upp úr því
basli sem húsmennsku fylgdi, þau voru
sjálfs sín og öfluðu til heimilis umfram
daglegar þarfir. Guðrún forframaðist
eins og stundum var sagt þegar ungt
fólk fór suður til Reykjavíkur í nám eða
til starfa. Gunnþórunn Halldórsdóttir
leikkona, frænka hennar, rak ásamt
Guðrúnu Jónasson bæjarfulltrúa fimm
verslanir um skeið, þrjár í Reykjavík, eina
í Hafnarfirði og síðan verslunina Fell á
Ísafirði; Halldór faðir Gunnþórunnar
var móðurbróðir Kristínar Jósefsdóttur.
Guðrún Jónasson hafði búið í Kanada
og tekið upp eftirnafn eiginmanns síns,
Guðrún Bjarnadóttir og Haraldur Júlíusson á besta aldri.