Skagfirðingabók - 01.01.2016, Page 56
SKAGFIRÐINGABÓK
56
ávarpaði hann Einar Kristin dótturson
sinn í bréfi að fornum og fallegum sið.
Guðrún var heimakær og sífellt eitt-
hvað að sinna heimilinu eða búðinni.
Hún las mikið. Margar konur á Krókn-
um voru þessi árin í spilaklúbb, en henni
leiddist að spila. Þau hjón hlustuðu á
útvarp, ekki síst fréttir og veðurskeyti,
og Maríu dóttur þeirra er minnsstæð
málsgrein úr munni föður síns sem
flutt var af nokkurri festu: „Það er
einkennilegt með þig, María mín, að það
er eins og þú fáir málið þegar fréttirnar
byrja.“
María Haraldsdóttir hleypti heim-
draganum 1950 og hélt suður til þess að
fara í Húsmæðraskóla Reykjavíkur, en
honum stjórnaði Hulda Stefánsdóttir,
vinkona Haraldar frá æskuárum á Akur-
eyri. Maríu langaði reyndar til þess að
læra leiklist og hafði sótt um inngöngu
í leiklistarskóla Lárusar Pálssonar, en
Guðrún og Haraldur fengu hana ofan af
því „með hægðinni“ og hljóðlátri festu.
Hún heimsótti oft Einar Olgeirsson
og Sigríði Þorvarðardóttur konu hans
meðan á Reykjavíkurdvölinni stóð,
borðaði hjá þeim flesta sunnudaga. Hana
langaði til Bandaríkjanna og sagði þeim
hjónum það, og þá sagði Einar henni
að hún fengi nú ekki vegabréfsáritun ef
hún væri alltaf að heimsækja hann. Hún
skyldi ganga í Heimdall – sem hún gerði
– og fá trausta ábyrgðarmenn á umsókn
sína um vegabréfsáritun. Guðrún Jónas-
son sá um það. Auk hennar skrifuðu
upp á vegabréfsumsóknina þeir Bjarni
Benediktsson, Jóhann Hafstein og Ólaf-
ur Thors. Þetta var á dögum McCarthy-
ismans og ekki á vísan að róa með
fararleyfi til Bandaríkjanna. En María
hafði sitt fram, var 13 mánuði au pair
Bjarni Haraldsson með dætrum sínum, Guðrúnu Ingibjörgu (t.v.) og Helgu.