Skagfirðingabók - 01.01.2016, Page 59

KAUPMANNSHJÓNIN Á SAUÐÁRKRÓKI
59
Haraldur bjó ekkjumaður í tvö ár í skjóli
Bjarna og Maríu, barna sinna, hann
rétti úr kútnum, bugaðist ekki og gekk
til starfa í búðinni af sömu elju og fyrr
þótt öðrum viðfangsefnum hefði fækkað
til muna. Honum varð æ oftar hugsað
til æskustöðvanna og lyftist allur þegar
Akureyrarferð var á döfinni, naut þess
að miðla yngri kynslóðum ættar sinnar
fróðleik um Barð og staðhætti þar á
Brekkunni eins og þeir voru í uppvexti
hans. Hann sinnti afgreiðslu í verslun
sinni og stóð vaktina fram yfir hádegi á
aðfangadag 1973 og naut jólahelginnar.
Á öðrum degi jóla kenndi hann
slappleika, gat ekki sofið svo að Bjarni
hringdi í lækni sem kom og gaf honum
lyf sem auðvelduðu honum svefn.
Ólafur Stefánsson póstmeistari og Alma
kona hans Björnsdóttir höfðu boðið
þeim feðgum og Magúsi Bjarnasyni í
jólaveislu. Haraldur sagði þeim að fara,
hann vildi hvílast. Bjarni kom heim eftir
kvöldmatinn og drakk Haraldur þá tvö,
þrjú sérrístaup og leið vel og sofnaði. Að
morgni var hann allur.
„Með Haraldi Júlíussyni er góður
drengur genginn og af okkur öllum er
hann kvaddur með virðingu og þökk.
Við þökkum Guði fyrir líf hans og
störf og biðjum Guð að blessa okkur
minninguna um hinn mikla starfs- og
athafnamann.“ Þannig lauk sr. Gunnar
Gíslason minningarorðum sínum.
„Frá því að byggð tók að mótast á
Sauðárkróki hefur Aðalgatan verið helzta
verzlunargata staðarins. Við hana reistu
kaupmenn verzlunarhús sín, og þangað
áttu ótaldir Skagfirðingar erindi. Það fer
að líkum, að saga þeirra, sem hafa lifað
og starfað við Aðalgötuna á Sauðárkróki,
sé mislöng. Sá, sem átti öllum öðrum
lengri starfsferil þar – eða full 60 ár –
er nú fallinn í valinn 88 ára að aldri.
Hann hóf lífsstarf hér á Sauðárkróki
27 ára gamall og gegndi því óbugaður
til hinztu stundar,“ sagði Kári Jónsson
í eftirmælum. En það fer vel á því að
Haraldur hafi síðasta orðið í samræðum
við Björn Daníelsson: „Ég hefi alltaf verið
ánægður. Lífsstarfið hefur fallið saman
við tómstundirnar og tómstundaiðjan
hefur verið mitt lífsstarf. Ég er vissulega
sáttur.“
Bjarni, Ásdís og María fyrir framan búðina
vorið 2003.