Skagfirðingabók - 01.01.2016, Qupperneq 64

SKAGFIRÐINGABÓK
64
hraðamælirinn var bilaður. Bæði Gísli
og Leifur sögðu síðar í viðtali að þeir
hefðu varað Mansa við er þeir komu að
beygjunni.
Við yfirheyrslu hjá sýslumanni 19.
desember 1960 var eftirfarandi lýsing
atburða bókuð eftir Mansa: Um kl. 18
var mætti að fara niður af Holtavörðu-
heiði. Var lítilsháttar snjór á veginum þar,
samanþjappaður af umferð og var nokkur
hálka á veginum. Halldór Ólafsson sat í
framsæti hjá ökumanni og Gísli Óskarsson
í aftursæti. Á þaki bifreiðarinnar var
farangur, á að giska 100 kg að þyngd.
Þegar mætti átti skammt farið að brúnni
sem liggur yfir Norðurá við heiðarsporðinn,
fór bifreiðin út af veginum vinstra megin.
Mætti var að koma í beygju, sem er næst
fyrir norðan brúna og hallar að ánni,
er hann fann að bifreiðin kastaðist á
hálkunni til vinstri að aftan. Lét bifreiðin
ekki að stjórn og fór út af veginum vinstra
megin, fór a.m.k. eina veltu og endastakkst
loks á hvolfi og staðnæmdist rétt fyrir
ofan ána. Mætti missti meðvitund, þegar
bifreiðin fór út af, og rankaði ekki við sér
fyrr en hann var aftur kominn upp á veg
hjá flutningabifreið frá Sauðárkróki, sem
leið átti þarna um, bifreiðarstjóri Hreinn
Þorvaldsson. Var mætti þá holdvotur.
Sérhver þeirra félaga skynjaði slysið
með sínum hætti. Gísli Óskarsson sagði
frá atburðum á eftirfarandi hátt: Þegar
við komum upp á heiðina byrjaði að snjóa
og var komin krepja á veginn þegar við
förum niður af henni að sunnan. Þegar við
komum niður að Norðuránni var beygja
á veginum að brúnni. Við vorum ekki á
mikilli ferð en þegar við komum í beygjuna
slóst bíllinn til. Mansi brást ekki rétt við,
ég man að ég öskraði á hann, „gefð‘ í‘ann,
gefð‘ í‘ann.“ En það var um seinan. Bíllinn
fór út af kantinum og dróst þannig eftir
vegbrúninni í átt að ánni. En vegurinn
og kanturinn fóru hækkandi þegar kom
að brúnni og þá valt bíllinn alveg yfir á
toppinn. Ég man að ég grúfði mig niður
og spyrnti mér í og heyrði þegar þakið var
að myljast af bílnum. Svo stoppar bíllinn
á hvolfi, um 5–6 metra frá ánni og þá
fór ég að skríða út. Leifur var þá fastur
undir bílnum en það var svo merkilegt að
hann lenti í kverkinni sem verður milli
vélarhlífar og gluggastykkisins en bílhúsið
brotnaði niður í glugga. Mansi hentist út
úr bílnum og lenti í ánni, hálfrotaður. Ég
varð að byrja á því að ná honum upp úr
ánni. Sjálfur var ég dálítið meiddur, hjóst
Ökuskírteini Hartmanns Halldórssonar á
Melstað.
Ljósmyndasafn HSk.