Skagfirðingabók - 01.01.2016, Blaðsíða 120
SKAGFIRÐINGABÓK
120
tíðarsýn Fljótamanna varðandi helstu
nauðsynjamál þeirra, skal hér rifjaður
upp málflutningur tveggja áhrifamanna
í Fljótum, þeirra Hannesar Hannessonar
(1888–1963) bónda og kennara á Mel-
breið, og Hermanns Jónssonar (1891–
1974) bónda á Ysta-Mói. Í Tímanum,
laugardaginn 20. ágúst 1949, er viðtal
við Hannes á Melbreið. Þar segir hann
meðal annars: „Áríðandi að hafist verði
handa strax sökum fyrirsjáanlegs tekju-
missis fjölmenns byggðarlags af völdum
niðurskurðar.“
Í viðtali þessu segir Hannes, þegar
hann er spurður um helstu nauðsynja-
mál Fljótamanna: „Ég vil einkum nefna
tvennt. Í fyrsta lagi eru það vegamálin.
Eins og nú er höfum við lítið samband
við umheiminn, nema hásumarið,
Siglufjarðarskarð er aðeins opið örfáa
mánuði og vegurinn til Skagafjarðar
liggur svo óhaganlega, að hann lokast
um veturnætur og verður ekki fær fyrr en
komið er fram á sumar. Við Fljótamenn
höfum því enga aðstöðu til mjólkursölu,
nema til Siglufjarðar um miðsumarið.
Við verðum að stunda sauðfjárrækt.
Nú stendur hins vegar fyrir dyrum
allsherjarniðurskurður á sauðfé – á að
framkvæmast í haust. Yfir sextíu bændur
í Fljótum standa því uppi í haust, án
vonar um nokkrar peningatekjur af
búum sínum næstu ár og fyrirsjáanlegar
litlar tekjur næstu árin, meðan verið er
að ala upp búfjárstofn.
Við höfum litið svo til, að það væri
skylda stjórnarvaldanna að leggja fram á
þessu ári fé til þess að færa og endurbæta
veginn inn í Skagafjörð og til Hofsóss,
svo að hann geti orðið fær allt árið eða
meginhluta þess, er ég tel hann geta
verið, ef rétt er á haldið, bjarga fjölmennu
byggðarlagi á erfiðum tímamótum þann-
ig frá gjaldþröng og vinna komandi
kynslóðum varanlegt gagn. Einmitt á
þessu ári átti að ráðast í þessa framkvæmd,
vegna niðurskurðarins og fyrirsjáanlegs
tekjuleysis fjölda manna. En ekkert fé
hefir verið lagt fram í þessu skyni.“13
Þarna kemur fram að fyrirsjáanlegt
Jarðýta við snjómokstur á
Skarðsveginum, líklega
í júní 1948.
Jón Víðis.
Ljósmyndasafn Vegagerðarinnar.