Skagfirðingabók - 01.01.2016, Page 199
HRAUNAHVALIRNIR
199
hríðarköst allt til rétta. Taldist mönnum
svo til að tíu sinnum hefði alsnjóað
nyrðra, frá Jónsmessu til rétta. Verst var
hríðarkastið dagana 12.–14. september.
Þá var 7 gráðu frost. Þá voru ár riðnar
á ís í Skagafirði, Dalasýslu og víðar, en
gengið á skíðum úr Fljótum inn í Hofsós
sakir ófærðar.
Gróður kom afar seint um allt land.
Á Norðurlandi fóru kýr ekki úr fjósi fyrr
en um Jónsmessu, þar sem annars var
til hey. Í Stíflu í Fljótum fóru kýr út 12
vikur af sumri. Heyskapur gekk fádæma
illa. Fyrst og fremst af því að ekki spratt
fyrr en í júlí og ágúst og þá helst tún,
og svo gekk mislingasóttin eins og logi
yfir akur í sveitum Norðanlands og fóru
Fljótin ekki varhluta af því góðgæti. Í
Dalasýslu, Fljótum og víðar á útkjálkum
náðist enginn baggi inn í tótt fyrr en
síðast í september. Þess má geta að víða
í sveitum, og þá auðvitað líka í Fljótum,
var almennt að kalla skorið undan ám
um sauðburðinn.
Bágindi og matarskortur var mikill
manna á meðal. Sums staðar var ekki
önnur matbjörg að kalla en dropinn úr
kúnum sem þó var af skornum skammti
sökum fóðurskorts. Kaupstaðir voru
heldur ekki svo birgir að geta skaffað
bændum fóðurbæti sem þurft hefði,
enda þurfti mikils við því að öll sýslan
mátti heita jafnilla stæð hvað heybirgðir
snerti. Gamlir menn hafa sagt mér að
búpeningur hafi ekki fallið í Fljótum
sem neinu hafi numið en unglömb öll,
næstum á hverjum bæ.
Það var nú í vikunni fyrir hvítasunnu
að tveir hvalir sprungu upp í vök upp
við land á Hraunakrók. Var nú hraðboði
Sýn yfir Hraunakrók. Olnboginn er lengst til hægri á mynd. Hraunamöl aðskilur Miklavatnið
t.v. frá hafinu og liggur austur að Ferjutanga á Haganesborg, um 2,2 km vegalengd.
Haganesvíkin fjær. Í baksýn eru Flókadalsfjöll.
Ljósm.: Hjalti Pálsson.