Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2016, Page 139

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2016, Page 139
138 og bein gjá væri á milli mannfólks og annarra dýra. Munurinn á innra lífi þess og annarra dýra, að minnsta kosti þeirra sem eru þróunarfræðilega náskyld því, svo sem önnur spendýr, lægi ekki í einhvers konar eðlislægu tómarúmi eða vöntun, heldur í ólíkum mælikvörðum. Þetta opnaði alveg nýja gátt innan dýrasögunnar og í raun sérstakan flokk síð-darwinískra skálda sem báru kennsl á byltinguna sem hafði átt sér stað í afstöðunni til sambands manna og dýra og vildu taka virkan þátt í að móta nýja strauma í tengslum okkar við frændtegundirnar. „Við horfum djúpt í augu ákveðinna ferfættra ættingja okkar og bregð- ur við að sjá eitthvað þar að baki, sem áður var óþekkt, en sem nær nú sam- bandi við okkar innra sjálf, vitsmunalega ef ekki andlega“, ritar Roberts um vísindaleg tímamót í skilningi á innra lífi annarra dýra eftir skrif Darwins og bætir síðan við að „við höfum skyndilega öðlast nýja og skýrari sýn. Við höfum mætt augliti persónuleika, þar sem við áður fyrr ákváðum í blindni að ekkert væri annað en einföld eðlisávísun og sjálfvirkni“.9 Roberts sá sjálfan sig og aðra dýrasagnahöfunda sem landkönnuði á leið um þennan undarlega og ókortlagða heim. Rannsóknir þeirra voru gerðar með tólum skáldskaparins, en ekki hinni hreinu, vísindalegu aðferð, sem gerði að verkum að „raunsæislegar“ dýrasögur Roberts og annarra standa enn sem einstakar ímyndaðar ferðir inn í hugarheim annarra dýra og þar af leið- andi sem góður upphafspunktur til að ræða dýrasögur sem róttæka bók- menntahefð innan heimspeki mannmiðjunnar.10 Í umræðu um kanadískar 9 Charles G.D. Roberts, The Kindred of the Wild, bls. 23–24. 10 Stór hluti doktorsritgerðarinnar er tileinkaður umræðunni um mannmiðju og mannhverfa hugsun, eða anthropocentrisma, þar sem ólíkar skilgreiningar hug- taksins eru ræddar og gagnrýndar. Þar er m.a. greint á milli óumflýjanlegrar mann- miðju (e. inevitable anthropocentrism) (því upplifun okkar er ávallt skilyrt af mennsku sjónarhorni) og skaðlegrar mannmiðju (e. pernicious anthropocentrism), en það er hugmyndafræði þeirrar síðarnefndu sem vísað er til hér. Skaðleg mannmiðja snýst í stuttu máli um að forgangsraða ávallt hagsmunum mannskepnunnar umfram hagsmuni annarra dýra (og umhverfisins), sama hversu smávægilegir eða miklir þeir kunna að vera, og að taka lítið sem ekkert tillit til annarra þátta umhverfisins heldur en þeirra sem snerta mannfólk beint. Að sama skapi hefur skaðleg mann- miðjuhugsun áhrif á hugmyndir okkar um önnur dýr, með því að skilgreina þau og veita þeim gildi út frá samanburði við mannfólk (t.d. með gáfnafar mannfólks sem viðmiðunarstuðul), en ekki með því að líta á dýrin sem sjálfstæðar verur eða sem hluta af þróunarfræðilegu vistkerfi (sem mannskepnan er auðvitað líka hluti af). Slík hugsun felur t.d. í sér ákveðna afbökun á þróunarkenningunni með því að viðhalda stigveldishugsun á milli tegunda, þar sem maðurinn trónir iðulega á toppnum og öll önnur dýr eru skipuð í lægri sæti. Gangandi þráður í ritgerðinni snýst um að dýrasögur geti ögrað þessari skaðlegu mannmiðju með áherslu sinni á hið dýrslega GUNNAR THEODÓR EGGERTSSON
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174
Page 175
Page 176
Page 177
Page 178
Page 179
Page 180
Page 181
Page 182
Page 183
Page 184
Page 185
Page 186
Page 187
Page 188
Page 189
Page 190
Page 191
Page 192
Page 193
Page 194
Page 195
Page 196
Page 197
Page 198
Page 199
Page 200
Page 201
Page 202
Page 203
Page 204
Page 205
Page 206
Page 207
Page 208
Page 209
Page 210
Page 211
Page 212
Page 213
Page 214
Page 215
Page 216
Page 217
Page 218
Page 219
Page 220
Page 221
Page 222
Page 223
Page 224

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.