Tímarit Máls og menningar - 01.02.2011, Síða 29

A ð l e s a T í m a n n o g va t n i ð
TMM 2011 · 1 29
Þriðja ljóðið meðal þeirra sem eru hvað eindregnust fríljóð í flokknum
hljóðar svo:
Tíminn og vatnið 9
Net til að veiða vindinn:
Flýjandi djúpfiski
hlaðið glæru ljósi
einskis.
Sólvængjuð hringvötn
búin holspeglum
fjórvíðra drauma.
Týnd spor
undir kvöldsnjó
efans.
Net til að veiða vindinn:
Eins og svefnhiminn
lagður blysmöskvum
veiðir guð.
Ljóðið samanstendur af óræðum myndum: sólvængjuð hringvötn, hol-
speglar fjórvíðra drauma, kvöldsnjór efans, og svo framvegis. Það veitir
skynseminni sannarlega viðnám, stenst vitinu snúning að mestu, svo
vitnað sé til ljóðlína eftir Wallace Stevens.43 Líklega er þetta það ljóð
bálksins sem einna síst verður umritað. Það er ef til vill einnig það ljóð
sem síð ast var ort, birtist ekki fyrr en í júní 1956 í Nýju Helgafelli. Ég kýs
að tala um óræðar myndir fremur en súrreal ískar í ljóð inu vegna þess
hvað þær eru fáguð smíð.44 Byggingin er þrír nafn liðir plús athöfn, og
einungis ein sögn er í per sónuhætti í ljóðinu. Hér þýðir lítt að spyrja um
merkingu, orðin vísa greini lega ekki til okkar reynslu heims, þau una
sér vel í eigin heimi, eigin veru leika. Fyrstu lín una – „Net til að veiða
vind inn“ – sem svo er endurtekin á und an loka erindinu – má skilja
sem vís bend ingu um óraun veru leika ljóðsins. Línan er dreg in af titli
ljóða bókar banda rísku skáld kon unnar Elinor Wylie, Nets to Catch the
Wind (1921). Loka erindið er með nokkuð öðru sniði en hin, og minnir
á niðurlag sjöunda ljóðs; eins og þar bregð ur Steinn á það ráð hér að
nýta sér hughrif sem fólgin eru í orðinu guð, og einnig hér er loka orð
ljóðs. Og veiðinet guðs – sem kallast á við ‚net til að veiða vindinn‘ og er
jafnvel það net – er ‚svefnhiminn lagður blysmöskvum‘. Einhver kynni