Tímarit Máls og menningar - 01.02.2011, Síða 60

H a u k u r I n g va r s s o n
60 TMM 2011 · 1
Sjónarrönd af sýklum!
Horguðinn
herðir á skipunum
elur á uppþoti
& roðinn sortnar
svo um munar …4
Í Roða fær lesandi fljótt á tilfinninguna að einhvers lags vísindatextar
hafi legið til grundvallar, textar sem lýsa því t.d. hvernig sjúkdómur
tekur sér bólfestu í líkama og breiðist út, örverur eru heldur ekki langt
undan og hugtök úr sálarfræði skjóta upp kollinum: „Roði er greining
á þeim einingum sem búa í náttúrunni, svona heimatilbúin frumspeki,
sjónarhorn þess sem kemur að náttúrunni innan frá, út úr speglinum
sem maður skoðar heiminn í. Hún fjallar um þá grunnsýkingu sem ég
skynjaði í manninum, sjálfum mér meðtöldum, og mér fannst henta
viðfangsefninu að leggja þessa ofuráherslu á hrynjandi og einskonar sér-
hljóðasinfóníu. Annar angi sem teygir sig inn í þessi ljóð er ættaður úr
dauðarokkinu en þar er hefð fyrir því að blanda saman hinu líkamlega,
sálfræðilega og náttúrulega, það eru einhver flekaskil milli þessara sviða
og rétt eins og í jarðfræðinni þá er skörun, núningur og spenna. Roði
er hreinn metall! Tvítólaveizlan er svo framhald þeirrar bókar en meira
hlutlæg, hún fjallar um samruna fyrirbæra og er því óður til þriðja
kynsins, og þar lá beinast við að vinna með alkemískt myndmál.“
Síðustu tvær ljóðabækur Ófeigs Provence í endursýningu (Apaflasa
2008) og Biscayne Blvd (Apaflasa 2009) komu út í litlu upplagi, sú fyrr-
nefnda í fimmtíu eintökum en sú síðarnefnda í þrjátíu en það er miður
því hér eru á ferðinni einar athyglisverðustu ljóðabækur síðustu ára. Í
þessum bókum má segja að Ófeigur sameini helstu styrkleika fyrri bóka
sinna. Í Provence í endursýningu er kynntur til leiks nýr fyrstu persónu
ljóðmælandi, ferðalangur sem lýsir umhverfi sínu með tungumáli sem
er oft og tíðum mergjað og kraftmikið en á öðrum stöðum er sleginn
gamansamur tónn, jafnvel sjálfshæðinn. Eins og einhverjir hafa trúlega
getið sér til um er titill fyrri bókarinnar útúrsnúningur á heiti bókar
Sigfúsar Daðasonar Provence í endursýn en fleiri ljóðskáld koma við
sögu, meðal annars Steinn Steinarr en ítrekað er vísað til ljósmyndar af
honum á Mallorca þar sem hann situr með sólgleraugu og bjór. Bókin er
prentuð á fallegan pappír en ekki innbundin heldur aðeins heftuð, letrið
er eins og úr ritvél, víða óskýrt og máð: „Í Provence í endursýningu er
ég kominn nærri myndlistinni og bókverkinu, líka heimatilbúnu bók-
unum sem tíðkuðust á sjöunda og áttunda áratugnum, það má tengja