Tímarit Máls og menningar - 01.02.2011, Qupperneq 110

110 TMM 2011 · 1
Silja Aðalsteinsdóttir
Ár Halldórs og Vilhjálms
Leikhúsin árið 2010
Íslenskt leikhús var í heildina allgott árið 2010, þori ég að fullyrða. Á því
voru nokkrir toppar sem gaman er að rifja upp en líka nokkur vonbrigði
sem leiðinlegt er að hugsa til. Nýtt leikhús tók til starfa á Seltjarnarnesi:
Norðurpóllinn. Skemmtilegt hús sem gaman er að koma í, sitja í slitnum
sófum og blaða í gömlum sunnudagsblöðum Tímans meðan maður
bíður sýningar. Tveir risar settu mark sitt á árið, Halldór Laxness í Þjóð-
leikhúsinu og William Shakespeare í Þjóðleikhúsi og Borgarleikhúsi.
Við þá verður árið kennt.
Upphaf árs og eilíft hrun
Fyrsta frumsýning ársins var líka ein sú óvæntasta. Hún var á leikritinu
Munaðarlaus, fyrsta verki sem hér er sett upp eftir athyglisvert breskt leik-
skáld, Dennis Kelly. Á nýbyrjuðu ári hefur annað leikrit eftir hann ratað á
íslenskar fjalir, Elsku barn í Borgarleikhúsinu sem líka er gott verk. Kelly
er aðdáunarlega næmur á ólíkan talsmáta fólks eins og glögglega kemur
í ljós í báðum þessum verkum hans, ekki síst í Munaðarlaus. Hann hefur
líka lofsverðan áhuga á að leiða í ljós það sem er á bak við orðin sem fólk
segir, grafa dýpra og dýpra þangað til sannleikurinn kemur í ljós – eða
ljóst verður að það er ekki hægt að koma orðum að honum.
Munaðarlaus fjallar um ung hjón sem fá bróður konunnar í heimsókn
eitt kvöld, alblóðugan. Hann skýrir ástand sitt en fljótlega kemur fram
að systir hans trúir honum ekki meira en svo. Enda verður bróðirinn
fljótlega tvísaga og síðan margsaga. Vignir Rafn Valþórsson þýddi
verkið og leikstýrði öðrum nýlegum leikhúskröftum, Tinnu Lind Gunn-
arsdóttur, Hannesi Óla Ágústssyni og Stefáni Benedikt Vilhelmssyni og
var öll þeirra vinna til fyrirmyndar. Verkið var sýnt í Norræna húsinu
í Reykjavík og á Akureyri og vakti mikla athygli leikhúsunnenda þó að
ekki hefði leikhópurinn neitt batterí á bak við sig eða efni á að auglýsa.