Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Síða 91

„ – O g G u ð – H a n n e r t r ú ð u r i n n “1
TMM 2017 · 1 91
Trúvörn
Vilborg Dagbjartsdóttir er ekki predikandi eða boðandi skáld.39 Trúin er
fremur líkt og undirtónn eða dulin vídd í ljóðum hennar. Þó má benda á
nokkurs konar trúvörn í a.m.k. tveimur ljóðum hennar. Dæmi um það má
sjá í „Á sjöunda degi“ sem minnst var á hér framar. Þar útlistar kristin-
fræðikennarinn söguna um sköpun heimsins á sex dögum fyrir börnunum
en bætir við þessari skynsamlegu túlkun: „[…] dagar Guðs eru ekki eins og
virkir dagar hjá okkur/heldur ómælanlegir eins og eilífðin“.40
Trúvörnin er beinskeyttari í „Upphafsorðið“ (áður birt í Þorleifur Hauks-
son, Úr þagnarhyl, bls. 286). Það er öðrum þræði góðlátleg kveðja til Stephens
W. Hawking sem svo mjög hefur mótað hugmyndir margra um tilurð og eðli
alheimsins á síðustu árum:
Upphafið var dauðakyrrt
autt og tómt
Svartamyrkur
grúfði yfir tóminu
Tómið var ekki galtómt.
Það var ljósvaki í því.
Hann bærði á sér
og til varð kraftur
þyngdarkrafturinn.
(Við megum
ef við viljum
kalla hann Guð)
Fyrir tilverknað þyngdarkraftsins
hóf ljósvakinn upp raust sína
og sagði
VERÐI LJÓS!
Þegar ljósið sprakk út
varð mikill hvellur!
Við heyrum enn
daufan enduróminn.41
Hér er litið svo á að líf okkar og tilvera felist í endurómi af Miklahvelli og
þar með vissulega fallist á hina vísindalegu heimsmynd sem Hawking og
náttúruvísindin boða. Jafnframt er vísað til annars og óræðara upphafs, „ljós-
vakans“, sem óhjákvæmilega leiðir huga lesandans að sköpunarorðunum
„Verði ljós“ (1M 1.3). Hér er vakin athygli á að andstæðurnar milli sköpunar-
trúar og heimsmyndar náttúruvísindanna og kenninga þeirra um tilurð