Loðdýrarækt - 01.09.1931, Page 17

15
skinn o. s. frv., taka ávallt minnstum verðbreyt-
ingum. Lélegustu skinnin, svo sem t. d. sauðar-
gærur, eru ávallt fyrst að falla i verði. Á kreppu-
tímum, eins og nú, hefir vitanlega öll grávara,
eins og allt annað, stórfallið i verði, en enginn
efast urn að verðið rétti við, þegar aftur fer að
rofa til. Þetta hefir líka þann kost í för með sér,
að hetra er að byrja nú, þegar lágt verð er á
undaneldisdýrum.
Sumir hafa og fært það loðdýrarækt til for-
áttu, að verðfall mundi verða á grávöru, sökum
of mikillar framleiðslu, og jafnvel haldið því
fram, að hætta væri á þessu, ef margir Islend-
ingar færu að gefa sig við þessari framleiðslu-
grein. Grávara er heimsvara, sem allstaðar er
verzlað með. Það nægir til þess að sýna hve
mikið mundi muna um Islendinga í þessu sam-
bandi, að Bandaríkin ein verzluðu árið 1929 fyr-
ir um 500 miljónir dollara (ca. 3000 miljónir ísl.
króna með núverandi gengi) með grávöru.
Það má gera ráð fyrir, þótt ekki sé hægt að
vita nákvæmlega um það, að við flytjum inn ár-
lega fyrir á annað liundrað þúsund krónur í loð-
skinnum, loðkápum, kápukrögum og leggingum.
Við ættum þó að minnsta kosti að geta sparað
okkur þenna innflutning.
Það eina skynsamlega, sem segja má til for-
áttu þessari framleiðslu, sem raunar er ekkert
einstakt um hana, er, að framleiðslan getur með
löngum tíma orðið of mikil, en þá sigra þau
lönd i samkeppninni, sem liafa góð náttúruskil-