Loðdýrarækt - 01.09.1931, Blaðsíða 29
27
’vírnetinu, eru grafnir niður %—1 meter og beygj-
ast þeir inn á við; þeir eru einnig beygðir inn
á við að ofan, til þess að refirnir detti nið-
ur, ef þeir leita á girðinguna. Meterinn i þess-
um girðingum kostar kr. 3.60 norskar bjá fyr-
nefndri verksmiðju.
Fóðrun refa.
Silfurrefirnir eru alætur, eins og menn. Þeir
éta kjöt, fisk, mjólk, grænmeti, mjölvörur og
aldini, i raun og' veru allt, sem telst til orðsins
matvara. Almennt eru þeir fóðraðir á kjöti og
sláturúrgangi að mestum hluta. En þar sem
Jiægt er að ná i ódýran fisk, er ekkert á móti
því a'v nota hann mikið, allt að %, þó er talið
belra að gefa þeim —•% af kjöti eða slátri.
Innvols, svo sem vambir, lijörtu o .s. frv., er
afbragðs refafóður. Fuglar allslconar eru og ágætt
fóður. Kanínurækt er einnig víða í sambandi
við refarækt og refunum gefið kjötið af þeim.
Mjólk og egg er ágætt fóður, sérstaklega fvrir
yrðlinga. Gefa má refum undanrennu, einnig
gamalt hrauð, lielzt steikt. Töðu, einkum smára,
sá eg víða gefna í Noregi, saman við annað
fóður, en mestur hluti fóðursins verður þó að
'vera úr dýraríkinu, og er það gefið ósoðið. Mél-
matur aftur á móti vel soðinn. Fóðrið verður
að vera ósaltað og nýtt. Ef kjöt eða fiskur er
frystur, er betra að þíða fóðrið áður en það er
gefið. Talið er, að gefa megi þó afvatnað kjöt