Loðdýrarækt - 01.09.1931, Blaðsíða 37

35
%
eru bezt, en nokkra sérþekkingu og' æfingu þarf
til að sjá það.
Eins og nauðsynlegt er að natinn og passa-
samur maður liirði allar skepnur, svo er það
og með refi. Það má skemrna jafnvel ágætan
stofn með slæmri meðferð. En þó er það svo,
að hver maður með heilbrigðri skynsemi, og vilja
og ástundun á að setja sig inn i starfið, getur
lært að hirða refi. Eg álít, að það sé siður em
svo vandaminna verk að hirða t. d. kýr.
Fóðurskilyrðin eru, eins og áður er minnst á,
sérstaklega góð. Fiskur er liér ódýr viða, af kjöt-
tegundum er sérstaklega hrossakjöt ódýrt hér, og;
langbezt gert við hrossin að nota þau til refa-
fóðurs liér á landi. Hrossakjöt er víða pieira en
helmingi ódýrara hér en í Noregi. Er hrossa-
kjöt ágætt fóður fyrir refi og' önnur loðdýr, en
illseljanleg vara liér.
Skinnaverðið er auðvitað aðalundirstaðan und-
ir silfurrefarækt, eins og annari loðdýrarækt.
Þangað til núverandi kreppa kom, voru góð silf-
urrefaskinn seld frá 500—1000 kr., og sum hærra.
Nú má telja góð skinn verða 200—300 kr. virði,
en ganga má að þvi vísu, — og hefi eg þar fyrir
mér álit sérfræðinga Norðmanna, —■ að þau
hækki i verði þegar rofar til með kreppuna.
Náiið trausti og vináttu refanna.
Eins og kunnugt er, er refurinn mjög vitur.
Ilann er fljótur að meta hvernig refaliirðirinn
3*
L