Loðdýrarækt - 01.09.1931, Blaðsíða 82
80
Eg ætla að lýsa hér dálítiö smágirðingu (fyr-
ir lijón eða fá dýr). Annars hafa líka verið not-
uð smáhýsi eða skúrar, stærri girðingar, fjnir
hópa. En smágirðingar eru almennastar og hafa
jafnframt reynzt bezt.
Grunnflöturinn má ekki vera minni en 40 fer-
metrar. Þó er talið hentugra að hafa hann ekki
minni en 60 ferm. Girðinganetið þarf að vera
nokkuð sterkt, annars geta dýrin með hinum
sterku nagtönnum sínum bitið hann i sundur.
Breiddin á netinu á að vera 1.60 m. Af þvi er
hálfur m. grafinn í jörðu, beint niður, og um
20 cm. breidd brotin inn að ofan. Yeggjarhæð-
in verður þá 90 cm. Stólpar eru hafðir með 3ja
metra millibili. Séu mörg búr höfð saman, má
ekki vera einfalt virnet á milli þeirra, heldur
tvö net með dálitlu millibili, — t. d. stólpaþykkt-
inni, svo að dýrin nái ekki hvert til annars.
Nái t. d. eitt karldýrið i löpp á öðru karldýri
gegnum vírinn, geta meiðsli ldotizt af.
Inni i girðingunni er ofurlítið jarðhýsi gert
fyrir dýrin, helzt með tveimur opum. Sé vel
frá þeiin gengið, svo að dýrunum finnist þau
vera þar heima lijá sér, leitast þau ekkert við
að grafa í jörðina sjálf.
Samkvæmt eðli sínu þurfa dýrin að liafa að-
gang að vatni. Óbrotnasta aðferðin er sú, að
hafa „stamp“, þ. e. helming af stórri tunnu, grafa
hann niður, svo að barmarnir séu jafnir við
jörðu, en þá þarf að vera svo um búið, að frá-
rennsli sé úr botni stampsins, svo að auðvelt