Studia Islandica - 01.06.1941, Síða 38

36
og ensku. Smám saman vaknaði áhugi Frakka á fornum
íslenzkum fræðum. Buffon (á 18. öld) minnist á Island í
hinni frægu „L’histoire naturelle“: „On parle d’un lac en
Islande, qui petrifie“. Hann minnist einnig á Geysi og er
ef til vill fyrsti maður, er minnist á hann í frönskum rit-
um. 1838 kom út þýðing á báðum Eddum eftir Mlle du
Puget og sama ár komu út eftir F. G. Bergmann ýmsar
þýðingar úr eldri Eddu (Völuspá, Vafþrúðnismál og Loka-
senna). Hann þýddi og síðar Skírnisför og Grímnismál
(1871). En 1837 kom út bók sú eftir Marmier, er var með
í för Gaimards og áður er getið, er hann nefndi: „Lettres
sur l’Islande". Bók þessi segir frá ferð þeirra félaga með
skipinu „La Recherche“ og komu þeirra til Reykjavíkur.
Segir hann frá ferðalagi til Geysis og Heklu, lýsir lífi Is-
lendinga og rekur sögu þeirra í stórum dráttum, en mikill
hluti bókarinnar er um íslenzkar fornbókmenntir, einkum
goðafræði, báðar Eddur og íslendingasögur (rekur hann
efni Njálssögu og Gunnlaugssögu og síðan Friðþjófssögu
frækna). Hann minnist að lokum á Bjarna Thorarensen
skáld, er hann segist hafa átt í bréfaskiptum við. Hann
gerir tilraun til að þýða „Eldgamla Isafold“ og „Sigrúnar-
ljóð“ á frönsku og er 1. erindið í þýðingu Sigrúnarljóða:
Un jour je te disais: si tu meurs la premiére
reviens me visiter. Mais tu ne croyais pas,
que je pusse arracher ton corps á la poussiére,
baiser tes yeux éteints, t’enlacer dans mes bras.
Marmier gaf síðan út „La litterature islandaise“ 1843,
og þýddi mörg Eddukvæði á frönsku í óbundnu máli (Völu-r
spá, Vafþrúðnismál, Þrymskviðu, Hávamál og Guðrúnar-
kviðu I) 1842. Er enginn vafi á því, að rit Marmier’s hafa
orðið til þess, að franskir vísindamenn fóru nú að sinna
íslenzkum fræðum. Áhugi annarra þjóða á íslenzkum fræð-
um fór einnig vaxandi og voru sumar þýðingar gerðar á
frönsku, eins og t. d. í „Antiquités russes d’aprés monu-
ments historiques des Islandais et des anciens Scandina-