Milli mála - 2020, Qupperneq 231

Milli mála 12/2020 231
LÝSÍAS

10.33112/millimala.12.8
hún ekki í fyrstu á þeim forsendum að hún væri glöð að sjá mig
loksins kominn heim. En þegar ég reiddist og skipaði henni að fara
sagði hún: „Já, til þess að þú getir reynt við stúlkuna þarna; þú
hrifsaðir í hana einu sinni ölvaður.“ 13 Ég hló bara en hún reis á
fætur og gekk út og lokaði dyrunum á eftir sér. Hún lét eins og hún
gerði að gamni sínu og dró í lás. Ég leiddi hugann ekkert að þessu,
grunaði ekki neitt og lagðist glaður til hvílu af því að ég var
kominn heim af akrinum. 14 Undir morgun kom hún og opnaði
dyrnar. Þegar ég spurði hvers vegna marrað hefði í hurðinni um
nóttina fullyrti hún að slokknað hefði á lampanum sem var hjá
barninu og hún hefði fengið eld hjá nágrönnunum. Ég þagði og hélt
að þannig hefði þetta verið. En mér virtist, herrar mínir, sem andlit
hennar hefði verið farðað, þótt bróðir hennar hefði ekki enn verið
látinn í þrjátíu daga.4 Eigi að síður sagði ég ekki heldur neitt um
þetta og gekk út þegjandi og hljóðalaust.
15 Eftir þetta, herrar mínir, leið tími á milli og ég var grunlaus
um eigin ógæfu en svo kemur til mín gömul kona nokkur. Hún hafði
verið send af konu sem þessi maður flekaði, eins og ég fékk síðar að
heyra. Sú var reið og taldi á sér brotið af því að hann leitaði ekki
lengur til hennar með sama hætti. Hún fylgdist með honum þar til
hún uppgötvaði hver ástæðan væri. 16 Sú gamla hafði vakandi auga
með mér og kom svo til mín skammt frá heimili mínu og sagði:
„Evfíletos, ekki halda að ég hafi komið til þín af neinni afskiptasemi.
Svo vill til að maðurinn sem brýtur gegn þér og konu þinni er
óvildarmaður okkar líka. Ef þú nærð tangarhaldi á ambáttinni –
þessari sem fer á markaðinn og er ykkur innan handar – og pínir
hana til svara áttu eftir að komast að öllu saman. Það er,“ sagði hún,
„Eratosþenes frá Óe sem gerir þetta. Hann hefur ekki einungis spillt
þinni konu heldur einnig mörgum öðrum. Hann kann nefnilega þá
list.“ 17 Þetta sagði hún, herrar mínir, og lét sig hverfa. Ég varð strax
órólegur. Allt kom aftur upp í huga mér og ég fylltist grunsemdum.
Ég leiddi hugann að því þegar ég var læstur inni í herberginu og það
rifjaðist upp fyrir mér að þessa nótt hafði marrað bæði í dyrum húss-
ins og forgarðsins, sem hafði aldrei gerst, og að mér virtist sem konan
4 Hefðbundinn sorgartími var 30 dagar í Aþenu, öllu lengri en í Spörtu þar sem hann varði í ellefu
daga. Á þrítugasta degi var haldin nokkurs konar erfidrykkja, veisla til heiðurs hinum látna, en
ekki þótti við hæfi gera sér glaðan dag fyrr en að þessum tíma liðnum.